Ölümün adıyla dolaşıyorum buralarda
Baş ağrısıyla dolaşıyorum.
Taş ağrısıyla dolaşıyorum.
Tek tesellisi kalbimin
Uçuşup duran saçların, ruhuma...

Yürüye yürüye yeniden örüyorum kendimi
Şehir zindan.
Ülke zindan.
Dil zindan.

Bir çeşmenin başında
Kanadını yıkıyorum omzumdaki meleklerin

Nerede kaldın demiştin
rehin kaldım
dışına çıktım varlığın ve yokluğun
sordum alemlerin rabbine
yolun sonunda ne var diye

söyle bana dostum
ışığım
kalbim
ruhum
Bu ayrılığın diyarında ne işimiz var bizim?
dişleri ve pençeleri çekilmiş
iki aslanız seninle
Bu bahçesizlik şehrinde
bu apartmanlar şehrinde ne işimiz var bizim?

gecenin gündüzü gündüzün de geceyi aldığı gibi
aldık koynumuza uzakları
Döndük ucubeler uçurumuna
baktık unutmanın diline.

Çürüme derdin
Bu ülkede asla çürüme!
İşkenceye yenilme!
Yenilmedim ama duramadım da.
Kalamadım.
...Alışamadım.
......Bağlanamadım.
Yer tutamadım.
...Yurt tutamadım.
......Bağışlanmadım.

Perişan bir adamın şiiri olsun bu
Ördüğü kozasından çıkmayı unutmuş bir ipekböceğinin şiiri olsun
Kaynar sulara atılmış
ipliği alınmış bir kozanın şiiri olsun
Veda mabetlerinde duası olmayan bir abidin şiiri olsun

Üzerim açık uyuyakaldığım divanlarda
Seni hatırlamak için.
Uyandığımda çok ağladım
Hafızamda hep aynı yankın.
Kuş sesiydi gülüşün.
Kendine bunu yapma demiştin
Yapmadım işte

Bir mum aldım
Yatsıya kadar yaktım.
Öyle yorgunum ki
Taraf olsaydım; yaşardım
Herkesi anlamaya kalkınca
Öldüm.
Atacaklarsa mezarıma toprak değil
O simsiyah saçlarını atsınlar

içkiyi bilmem ama sarhoşluğu iyi bilirim
sarhoşlar yalan söylemez sevgilim.

Ben
Sensiz
Perişan
Oldum.

12.03.2023
04:38
Üsküdar.