Ben yere basarken bile utanıyorum
İncitir miyim diye toprağın başını…

Sana bakmaktan vazgeçişimi ne sanıyorsun?
Gözlerine bir kez baktığımda kör olmayı seçtim

epeyidir sayfana gelmemiştim kayıpkentli fırsatsızlığımdan...Özlemişim bu güzel kalemi..hep güzel yazardın ama bu muazzam olmuş alnının teriyle almış günün şiiri olmayı kutlarım...

bir Azizeye baktım...bir de sana,AZize'ye seslendim; "başka yerde arama bak burada" diye bir seni anlattım ona "adam gibi adam "diye
İşte sevginin en güzel resimlerinden biri çıkarsız yalın sevginin en saf haili anlatılmış Azize'ye
tekrar kutlarım selamlar sevgiler....

Ben yere basarken bile utanıyorum
İncitir miyim diye toprağın başını…

Sana bakmaktan vazgeçişimi ne sanıyorsun?
Gözlerine bir kez baktığımda kör olmayı seçtim

epeyidir sayfana gelmemiştim kayıpkentli fırsatsızlığımdan...Özlemişim bu güzel kalemi..hep güzel yazardın ama bu muazzam olmuş alnının teriyle almış günün şiiri olmayı kutlarım...

bir Azizeye baktım...bir sana

Azize Ne Kazandırdın Islak Ellerinle Bastığın Yaralarıma Oysa Ben Yaralarıma Derman Bilirim Seni Azize Herşeyin İçinde Ama Kendi Karanlık Köşelerinde Bir Bakarsın Sokaklarda Bir Gencin Elinde Bir Bakarsın Bir Heykel Tıraşın İnleyen Düşüncelerinde Bence Azize Herşeyin Ta Kendisi Anlamaya Çalışıyorum Abim... Not: buyukhoca

ah azize....

Bütün terk edilişler insanı kendine bırakır..

her satırda derinden bir ah çektiğim, fikrimin gün içinde sık sık tekrar ettiği bir şiir...

kaleminize sağlık
ve bu şiiri yazmanıza vesile olan vak'aya, azize ye şükran

Bu şiiri sevmek için çok nedenim var.
Kutladım sevgili şair...

6)

Kaybolanları soruyorsun bana, ah!
Bulamayanlariçin değil Azize.
Bulduklarından çoktan kopmuş olanlar onlar.


Sen yola kendin için çıktığında
Kendin diye karşına niye başkaları çıktı biliyor musun Azize?
Çünkü sen kendin diye başkalarına sarılmıştın…

Bu yüzden başkaları seni sevmediği için üzüldün
Beni bıraktılar dedin
Beni kandırdılar
Hayır azize
Onlar seni sana bıraktılar
Kaldın mı bir başına?
Bu bir yalnızlık sanma...
Bu bir kavuşmadır…
Bütün terk edilişler insanı kendine bırakır..

Gidenin peşinden delice koşanlar
Aslında kendinden deliler gibi kaçanlardır…

Ben bu yüzden seninle değil kendimle kaldım Azize..
Ben seni, sevdim çünkü!
Senin üzerinden kendimi değil…

Mutlu musun azize?
Her nerede ve her kimle olursa olsun?
Mutlu musun?

Bu bana yeter azizim…

06:38 Kayıpkentli … 02.08.2010 kıztaşı…

...

7) yok mu ?


azizenin mutlu olmasi, yeter mi azizim ?
mutlu mu acaba

öyle ya
mutlu olsun ki
mutlu oldugumuz bilinsin
dilden dile dinlensin, söylensin

güzel ve etkili bir anlatim ...

kutluyorum
.......

'
Gerçek dostlar yemin etmezler Azize'

tüm büyü içinde saklı ,


saygılar

"Bütün terk edilişler insanı kendine bırakır.."

elime bir cetvel alıp
tamamının altını çizmek istiyorum,
boğazımın düğümünü çözmeye çalışırken,
içimdeki ASİnin suratına çalmak...!
..
tebrik ediyorum
ve teşekkür....

kutlarım güne düşen şiirinizi oldukca güzeldi ödülü hakeden bu şirirn sahibini kutluyorum selam ve saygılarımla...

Azize'nin çok yol kat edeceğine eminim.Ne mutlu ki bizim avuçlarımızda doğdu,güle güle büyümesi dileklerimle.

ESEN KALIN.

Bu Azize roman yazdırır insana...tebrikler güçlü bir kalem...

Şiirinizi okurken;

Dilaver Cebeci Üstadın Sitare 'si
Sezai Karakoç Üstadın Mona Rosa 'sı
Abdürrahim Karakoç Üstadın Mühriban'ı
Nurullah Genç Ütadın Rüveyda'sı
Atilla İlhan Üstadın Aysel'i


aklıma geldi zevkle okudum başarılarınızın devamını dilerim.

selametle.

Mükemmel bir anlatım, kutlarım.
sevgiyle selamlar.

Şair, doğasal, toplumsal ve bilinçsel tüm olay ve olguları kendi yaşam sınırları dışında aydınlatmış..


Günümüz edebiyatında, gerek felsefik gerekse sosyolojik bir çok alanda *niceliksel birikimlerin sonucunda niteliksel değişime uğrayan şairlere rastlamak pek mümkün değil artık..


Bu bağlamda şairin toplumda farklılık yaratma güdüsüne ayrıca saygı duymak gereklidir !




Gelişim çağından başlayarak toplumun bir çok kesiminde *entellektüel yaşama özenmek adına !* formel mantığın düşünce yapılarında ne kadar çok yer ettiğini görebiliriz ve bu yüzden yeni nesil, henüz kendi kimliğini keşfedemeden burjuvazi değişimler ortasında diyalektik kavramları ne yazık ki inkar ederek eğitim görüyorlar kaldı ki üniversitelerin, kapitalizmde egemen sınıf ve devletten bağımsız olmaktan uzak kalamayışından dolayı gerek sosyal bilimler ki özellikle kolej formatlarında formalizmin ve idealizmin ne kadar ileride olduğunuda gözününe alırsak;
Kadir Bal tavrındaki şair ve yazarlara daha fazla sahip çıkmamız gerektiğini düşünüyorum !



Çünkü onlar

Manyetizma'nın oluşumu; kuzey kutbuyla güney kutbunun ayrı yörüngelerde varolmasına bağlıdır..


Diyorlar..






Eyvallah






Eskidji tarafından 8/3/2010 6:28:33 PM zamanında düzenlenmiştir.

bütün terk edilişler insanı kendine bırakır..

katılıyorum
kendini arama telaşında olmayan ya da arayıp bulamayanlar içlerindeki o boşluğu dolduranı! sevdim zannederler..
bu yüzdendir sevdim zannettiklerinden beklentileri..
kendini sevmeyenler de sevilmek isterler
ve sevilemeyeceklerine olan inançları onların tatminsizliğine sebep olur
hiçbir zaman sevildiklerine inan/a/mazlar

oysa sevilen içteki boşluğun değil huzurun konuğudur

değil mi?

Ben bu yüzden seninle değil kendimle kaldım Azize..
Ben seni, sevdim çünkü!
Senin üzerinden kendimi değil…

Askin ve sevginin gercekligini bu cümlelerle öyle güzel anlatmissiniz ki; hayran kaldim bu siire ve yazan kaleme.

Böyle güzel bir siir karsisinda dilim lal kelimeler anlamsiz. Okumak, okurken yasamak, yasarken susmak....

Degerli aziz yoldas yüreginizin caglayan pinarlari hic susmasin

Bu kadar insan yanılıyor olamayacağına göre ben yanılıyorum. Bu yanılgılı bakış bunun şiir olmadığı konusunda ısrarlı.

biz daha çok okuruz bu şiiri..durup durup aynı yere geliyorum..dinle azize...

nasıl yumuşak bır tat var bu şiirde...pamuk şekeri gibi bir sesleniş..ve üstelik bu şiir konuşuyor..

dinle azize..

mutlu musun azize?
-gercek mutluluk beklide son anda saklı.

sinematografik gücüyle bana ulasan bi siirdi. aynılıktan kacınmıs, önemsiz gibi görünen hayatn ayrıntılı alanlarına avunmak icin deil deisim icin dalıslar yapms sair… yüzümü cevirdigimde yine önümde durmayı basardı siir

azize.
simdi ii düsünmene gerek yok o zamanda ii düsünmüstün eger seviyorsan gercekten... ve de yeminsiz... elde var bir diye kenara koyma cünkü sonra bıraktıgın yerde bulamayabilirsin. insanlar arzularının nesnesi olup her seye sahip olma duygusuyla yanıp tutusurlar aslında onlar, kendi icin tükentendir...

siire karsı durunca öylece kalakaldı azize. 'keske yer cekimi olmasaydı' diye düsündü...


günün siirini kutlarm bende. tbrler


summerlove tarafından 8/3/2010 2:56:35 PM zamanında düzenlenmiştir.

mükemmel...

muazzam bir şiirdi .... mıhlanıp kaldım sayfada ...

Şiirlerinizi büyük keyifle takip ettiğim bir kalemsiniz zaten.. Hemen her 'Şiir'inizde olduğu gibi gerçekliğin, değerlerin, duygu düşüncelerin emekle ve mükemmellik içinde gene kaleme dökülüşüydü 'Şiir'iniz. Hayatı/kendini/insanları cesurca sorgulayan/sorgulatan özgür kaleminiz beyin fırtınası yarattırıyor okuyucuya..
Okudum, okudum gene okudum.. İnsanın ruhunu, derinliğinin içine çekiyor; sarıp sarmalıyor, çarpıyor sallıyor sarsıyor kullanılan sözler, dizeler.
Hakikaten siz özel, farklı bir kalem, yeteneksiniz. Hani Allah vergisi denilenden:)) Yazmış yürek, yazmış kalem. Şiir işte 'Şiir' yok ötesi. Denecek ne ola! Çok hakkıyla, layıkıyla düşmüş güne. Kutlarım can-ı gönülden..
Ve benim gerçeklikle ilgili en sevdiğim şey; insanlar kendisi ve bileşenleri hakkında ne düşünürlerse düşünsünler, kendisi ve bileşenleri hakkında ne kadar yanılırlarsa yanılsınlar; isterlerse bu yanılgılar üzerinde söz birliği etsinler ya da hemfikirde olsunlar/olmasınlar; 'Olma şeklinden, değer denilen değerler(in)den en küçük bir 'taviz' vermeden olduğu şekilde olmaya devam etmeleridir'.
Sadece 'Şiir' yolunda değil 'hayat yolunda da yolunuz' kendinizden yüreğinizden taviz vermeden 'her daim açık olsun' genç şairimiz... Şiir okuttunuz bizlere, kendi adıma teşekkürü borç bilirim.
Saygı ve sevgilerimle...



sera. tarafından 8/3/2010 4:33:28 PM zamanında düzenlenmiştir.

bu bana yeter azizem
finali olmalıydı bence...

şiir kurgusu tempo nefis bazı bilinen aforizmalar var ki bunlardan kaçınmalısın bunları tekrar etmekse kendi şiir dünyanda daha yaratıcılığı yakalamam mümkün/kalemin çok iyi çünkü..

örnek;
"tabut tek kişiliktir" / "hiç kimse iki efendiye kulluk edemez"

...


Arzu şiirin bir cinsiyeti var sen değilde Mümin'e okutmalısın bence...


Sevgiler,

"PES"

Ekrana kilitlenmekse, evet kilitlendim. Üç kez de doğrudan sesli okudum şiiri. Hiç aksamadan, burada vurgu nasıldır acaba demeden( bir yer hariç).

Bir kaç kez denk geldim şiirlere, nicklere dair unutma özürlüyüm, keşke Kadir BAL olarak ekleyenler listenizde adınızı görebilsem. Nickinizi hatırlayamadığım için, güne gelmese bu şiiri okuyamamak kötü olurdu. İsimler unutulmaz ama yarın öbürgün kayıpkentli65,53,34 çıktığında kaçtı acaba diyebiliriz :) Esprisi bir yana böylesi kalemine sarılan birinin isminin akla yazılması daha doğru. Kişisel tercihdir saygı duyarım elbet.

Çok nadirdir ilk defa okuduğunuz bir şiiri hele ki sesli okuyorsanız duraksamadan okumak... su gibi aktı(k).

O kadar çarpıcı yerler var ki, yok artık dedim ,şahitsiz. Bir de okurken silkeleten , doğru ya da doğru sandıklarımızla gel-gitlerin ortasında bıraktığınız yerler var.Adetim değildir kopyala-yapıştır eleştiriler ama

"Gerçek dostlar ne diyorsa o’dur.
Gerçek sevgililer yemin etmezler." ne kadarı var hayatımızda...

/
"Benim benden başka kimim var diyorsun
Kimse yok azize..
Senden başka kimse yok…
O yüzden mezarlar hep tek kişiliktir…"

/

Göğüs kafesime başını koyup ağlayan bir kalbim var benim

/

Gündüzleri baktığın gözler neden karanlık anlıyor musun?
Çünkü onlar güneşi dışarıda arayanlardır..
.
Ağzını değil yüreğini tut azize
Çünkü insan ağıza girenle değil…
Ağızdan çıkanla kirlenir…
/
Ben sana ellerimi uzatmadan da tutunurum azize…
Ben sana gözlerimi çevirmeden de bakarım
Ben sana ıslanmadan da ağlarım…
/

İnsanın bakarken görmemesi mi acıdır?
Gözleri olmadığı için görmemesi mi?
/
Bütün terk edilişler insanı kendine bırakır..
.
Gidenin peşinden delice koşanlar
Aslında kendinden deliler gibi kaçanlardır…


Sevmediğini de yapar insan bazan ama bu satırlar alıp götürüyor kendi içimizde karanlık bir tünele ve sadece kendi sesimizin yankısında duymak istediğimiz cevaplarla kandırıyoruz kendimizi.


Sabah sabah şiirokumak güzel ama bu şiiri bulmak daha da güzel oldu. Bu mavi kurdele olayı 2.gün :) ve 2/2 iyi şiir... demek doğru bir yapılanmada. Dilerim hep böyle güzellikte gelir.

ama ;

hani o en başta ( bir yer hariç) demiştim ya... Okurken ses uyumu olsa da anlamı veremediğim tek dize var bu anlatımda
"Beni düşün ve tuz azize"

ayrıca "düşüp te " t/d konuşma dilimizde sert değişkenliğine uğruyor düşüp de, bakıp da vs... yazımı değişmez.


Şiiri okurken bir yandan uzaklarda bir ses İbrahim Sadri' nin Adam gibi şiirine çağırdı beni, ses ve akış olarak anımsatması adına.

Hepsinin ötesi teşekkür ediyorum şiire emeğinize ve sunuşunuza.

* Not : İzninizle seslendirmek isterim.

Saygılar



Arzu Altınçiçek tarafından 8/3/2010 11:48:07 AM zamanında düzenlenmiştir.

Bu kalemin sayfasına her konuk olduğumda siyah ve beyaz arasındaki çekişmeyi izliyorum. Siyah hep üst olmaya çalışıyor kalınca ördüğü duvarlarla fakat bu yetmiyor beyazın saflığını saklamaya ; azize gibi. Sonra hep şiir okudum çığlığıyla sıçrıyorum kalbimin,hakikaten yazmak var yazmak var ve bazen sırat misali yollar görünür insan aklına ; her şey bir yana diyor sonra şiir ve aklını kalbinde gösterene varım sadece der her ama her yerde..





“Gerçek sevgililer yemin etmezler”

Gerçek şairler de incitmezler ki yücelerde kalmayı bilirler bu sebeple.


Şiirin ilk dizeleri sarıyor okuru; dürüst olmak üzer bazen ve hep yek bırakır aşığı kendiyle ama inat ederse doğruluk şayet işte kim neyi, kimi ne kadar kandırabilir ki…


Sayılı öyküler vardır aklımda sevdaya dair ve bakınca tepeden hepsine,aynı şeyi haykırdıklarını görüyorum dilleri döndüğünce. Artık bu şiir de içlerinde; belki onlar görünüyorlardı,uzansam dokunurdum evet buradaki dokunabileceğim değil belki ama:


“gerçekten isteyen görmeden de dokunabilir”

Dediği gibi şiirin :


“Kollarını kullanmadan sarılmasını da öğretebilirim”


Yine ilklerinden iki dize alacağım :


“Bana sarılarak ölür müsün ? dedi azize
Sana ölene kadar da sarılırım dedim”


Cesurum,hakikaten cesurmuşum zirâ bunu sessizce okuduğumda titrediğimi söyleyebilirim ama yetmedi ki tekrar alıp bir daha dokunabildim. Ne kadar da şiirceyiz şair,yakıştı desem olmaz ama yakışmadı demek değildir bu ; kan ter içinde kalan savaşçının hâlâ direndiğinin diğer resmidir. Bu dediğimle birlikte biraz daha konuşmalı şiiri şimdi. Bir dizeden sonra kendi kendime konuşmaya başladım :


“sana böyle dokunmaya çalışanlar neden hep parçalayıp dağıttılar”


-“sana”

Derken görünmeyenedir sesim-


Ağlayanları neden görüyoruz ?

Ya da gözleri acırken bize bakanlar aslında çok akıllıların sinisi dediklerinden mi oluyorlar ?

Ya da anlamak için ne kadar başımıza vurdu hayat ?

Neden özgürlük için savaştı insan asırlarca ?

Özgürlük kendine tutsak olmaksa varsın olmasın diyenlerin sayısı neden demeyenlerden daha azca ?

Felsefe dedikleri şey dini inkar ederdi değil mi ? Felsefecilerin diğer adları da düşünür değil miydi ?


Ya Allah ?



Düşündürmek için kaderi çizmedi mi ? Peki neden onlar o kadar sözde özgürken şimdi dönüş hikayelerine rastlarız raf diplerinde ?



Çocuk…Okuduğunuz hikayenin kahramanı yetişkin mi çocuk mudur gibi sorgu olunca hemen ayırt edebiliyoruz değil mi? O hep sorar çünkü. Kişi gözlerini açtığında geldiği yerden başka bir dünyaya hep sormaya başlar ve zamanla kendini kendine kıstırmaya çalışan bir şeyi fark eder.



“ Ya dünya seni kendine benzetecek ya da ondan daha çok düşünüp onu kendine benzeteceksin”


Düşünen sadece insandır değil mi peki kara ve sudan başka bir şey olmayan düşünebiliyor mu ? Hattasına gidersek o gerçeği bilip seninle oyun oynamaya başlıyor :


Kim yenilir sizce…



Okuduğum bir makale olsa idi bu saydıklarım normal olabilirdi ya da herhangi bir düz metin olabilseydi bana deli demeyen de olabilirdi belki. Ama alayı deli dese ne fayda. Şiiri harf topluluğundan,taştan ayıran budur işte hemen hemen insanla eş değerde – değil elbette- düşünen oluyor burada bundan bir bulama yaparsak insanı düşünmeye sevk etmeyen her şey boştur dünya dibince,olabildiğine hince…



Şiirin ne olduğunu ilk tanımaya başlayan görür ki hep farklı tanımlar vardır ama eğer ki sabrederse kendi de farklı bir şeyler söyleyebilecektir yok sadece ismini beğendiyse onu da görürüz kıyının köşenin kucağında ama ! Yaşadığını bilip de yaşamaya azmederse baktığı her karanlık kimselerin göremediği koca bir aydınlık :


Burada şiirin kahramanının yaptığı gibi.



Bu son söylediğim ne kadar da farklı değil mi? Genel olarak öykülerde ya da romanlarda rastlarız kahramanlara ya da değil de bunu kullanmaya niyetleneni genelde oralarda görebiliriz. Ha diyeceksiniz Havin manzum hikaye diye bir şey duymadın mı tamam duydum biliyorum ama onlar bile bu kadarcasını kastetmemişlerdi. Mehmet Akif’in bir şiiri vardır gözlerimi acıtan. “Hasta” şiiri, orada da üstad öyle güzel anlatmış ki aynı havayı soluyorum sandım bir an…



Son olarak şiirin harflerine dair diyebilirim ki kalemden şiir okumak mutlu eder insanı tabii şiiri taşıyabileni de mutlu eder ama ! En ama en fazla umut eden kendi, şiiri taşımaya uğraşanı görmek değil de şiire kendini taşıtanı görmektir. Saygıdır bunun diğer adı,o da canlıdır insanına kırk ömür üstün gelenden hatta ve hatta kıyamete kadar yaşını hesaplarsak dünyanın yanına çok daha ezelini eklemeye de kalkarız o zaman da düşünürlere neden deli dediklerini de anlarız…




Hakikaten şiir okumuş olduğumu bu yorumuma bakınca anlıyorum; şiiri kendimce beğenip yorum yapmaya niyet ederim ama şiir yazmaya başladığınızda nasıl ki fark edemiyorsanız sürçteki halinizi aynısı bu da belki. Ve bunu da demişken bu şiiri yazmanın sizin için kolay olmadığını da görebiliyorum. Gerek üslûp gerek hissettirilen gösteriyor ki Azize’nin yorgunluğunun yanında içinden duyduğu sesin cesaretin büyük sesiydi. Belki başlarda yalvar yakar aşk hikayelerinden olana bakıyorum dedim ama hayır…Kalem dahi söylese yanıldığımı sesler başka yerden …çok girmemeli neyse…




Bu arada belirtmeden edemeyeceğim birkaç husus var. Serbest bir çalışma ve serbestin ne kadar yorduğunu bilirim . Öyle yorar ki bağlaçları hal eki fıtratında yazarız ve ses olaylarına uğratırız ama aslında hem ayrı yazılmıştır hem de anlatması gerekeni anlatmıştır,hata gibi görünen şeklidir en kolay onarılabilen. Aslında hak vermek gerekiyor bu hengâmeden sonra çalışmayı paylaşacak gücün olduğuna bile çokça şükredebilmeli. Sonra tek bir şey diyeceğim ki iyi yazıyorsunuz ve çok daha iyi olacağınızı da gösteriyor bu ama biraz daha sakin,sükûn. Hoş mısralara serptiğiniz sabrınız gösteriyor yolunuza nasıl baktığınızı ama onun çok daha yoğun olduğunu hissettirecek şiirlerinizin olacağına eminim. Daha açık daha yalın olun demeyeceğim ama ifadelerin biraz daha aklıda soru bıraktırmamasına –ki bu asla anlam açısından değildir- sadece biraz daha nasıl desem ki..en iyisi dememek bir şey zirâ kendi kendine rengini daha da düze çıkaracağını bilirim.




Azminiz daim olsun.




Sevgiyle.












**Havin_** tarafından 8/3/2010 11:06:30 AM zamanında düzenlenmiştir.

Çünkü ışık içime giren değil
İçimden gözlerime vurandır…

gözlden ışığa yol.


tebriklerim çokça.

pasolini demiş ki : kültürel bir çölde yaşıyoruz, böylelikle herşey satılabilir hale gelmiş durumda çünkü çölde herşey mucize etkisi yaratır...

senin şiirinde 2000'lerin uyduruk lirik şiirinin yarattığı çölde,duygusunu mertçe söyleyebilen bir hava var.düşüncelerinin çoğu,duygusal zamanlarında tutarlılıklarını kısmen yitiriyor olsa da,hiç bir zaman senin gibi şiir yazamayacaklar,hep seni sevecektir.

şiirdeki sayılarla belirttiğin ayrı ayrı bölümlerin her birisi ayrı bir şiir olarak aktarılmalı.çünkü aynı başlık altında verildiğinde bütünü tutarlı bir şekilde tamamlamıyor.sadece azize'ye haykırışları tamamlıyor,fakat yazanın anlatmak istenilen meselelerin çokluğu ile sonunda hiç bir şey kavranamıyor.

sadeleştirmeni tavsiye ederim,seni seven bir okuyucun olarak.

tabi bilemem insanlar sen sadeleştirdikçe,onlarda daha rahat anladıkça eskisi gibi ilgi gösterecekler mi..ama benim kişisel düşüncem bu.

saygılar

Realist düşüncelerin yeni bir akım oluşturduğu ve kanımca yeni bir şiir ekseni... Ve özgün bir eser.

Değerli hocamın yüreğini selamlıyorum. Güne gelmiş şiiri demeyeceğim çünkü her şiiriniz elit ve en tepede...


En içten saygılarımla

ışığın arkasını gösteren dizeler...
ve
sevgide özgür olmayı ustaca anlattı şair

tebrik ederim
çok hemde.

mutlu olmasının sırrındaki sorgular...

ey azize dinle azize belki de sus azize....

sayfanızdan hep şiir okumak ...

kutladım...

Hayranlıkla okudum.Böyle birşey olamaz dedirtti resmen eseriniz.

Kurgunun içine serpiştirilen yaşama ve insana ve gerçeğe bakılan pencerenizden seyir hem öğretici hem de şiirselliğin doruklarında nefeslendiriciydi.

İfadeleri ve tekniğinde ki özgünlüğükte tartışılamayacak derecede muhteşem.


Teşekkür ederim şiir için üstadım.Gönül emeğinizi tüm içtenliğimle kutluyorum.


Selam ve baki saygılarımla.

mükemmel olmuş, zaten "ey azize" de öyleydi çok iyidi dicek hiçbirşey yok tebrikler.. devamını bekliyorum :)

4. bölüm vurdu beni alnımın çatından...

ve final...
nerde olduğun kimle olduğun değil mutlu olup olmadığın önemlidir...
zaten mutlu isen o vakit mekan da önem kazanır yanındaki can da...

yazıyorsun kayıpkentli...
harbi yazıyorsun...

selamlar...

"Beni bana bırakanlar, sizi seviyorum!" diye haykırmak geldi uzunca kilitlendikten sonra şiire ve güçlü kalemi tebrik, teşekkür borç oldu.Borcumu ödemek istedim şair.Saygımla.

Anti monolog şeklinde akışlanmış*
Sade bir bütünlük var-sürükleyici-
Uzun şiirler yorar, aksine niye bitmiş dedirt ti?
Koyu kelimeli vurgular şiir'i yükseltmiş
Didaktik özelikli, felsefik betimler var
İyi şiir, şiirsel yanı ağır...

kutlarım

____________

Etmedim , kırıldı!
Etmedim, kırıldı!
____________

Mutlu musun azize?
Her nerede ve her kimle olursa olsun?
Mutlu musun?

Bu bana yeter azizim



GÜZELDİ.TEBRİKLER...

yum gözlerini,
ki üşürsen
gözlerimim sıcaklığına örtün / azize


çok duygu / saygı ile

Şair ,ayna tutmak kolay da bakabildiğimiz kadar görebildik mi acaba ?

Tebrikler...

bu günün şiiri...çok doğru bir şiir..ne içten,ne öznesi derin olandır...selamla şairim okuyucularını hakkındır..


Gözyaşlarımı sildiğimde, avuçlarıma gülümseyen yüzün çıkıyor!
Ben sana daha ne diyeyim azize?...

O yüzden mezarlar hep tek kişiliktir…

bana ataol behramoğlunu hatırlattı bu güçlü şiir..

güçlü ve şiir yangınına dönmüş yüreğine teşekkür ederim..
paylaşım için..

kutladım şairi..

ey azize ;
üzerine bolca anonim sözün söylendiği tutkulardan değildir aşk ..

1-her selam sana ızdırap veriyor ..
edindiğin her arkadaşsa bir vicdan azabına dönüşüyor azize sen kendine dön
kendin de ara kendini başka gözlerde değil
2- aynaların karşısında geçirmişim bir ömrü azize
dur ve merhamet dilenme artık zamandan ....

Gözyaşlarımı sildiğimde, avuçlarıma gülümseyen yüzün çıkıyor!
Ben sana daha ne diyeyim azize?...


daha ne demeli Azize'ye..belki de en kör onun gözleridir,en sağır onun sözleri..konuşamaz,duyamaz..çünkü gitmiştir..
ahh Azize,şimdi tüm bu esrik kelimeler senin için..değer miydi ?
ya da bir dilin olsun Azize,söyler misin ?

yaslısın sen Azize..kim bilir seni teselli edecek bir omuz bulacak mısın ?
bunca sevginin ağırlığından kaçtın..belki de tek neden "korkmandı kendinden"

şimdi üzüldüm
şimdi koydum kendimi Azize 'nin yerine
belki kendimden çok şey buldum
belki ondan daha da güzel geldi,daha da anlamlı geldi bu şiir

bazı şiirler sanki okuyucusuna yazılmış gibidir..
öyle hissettim sevgili şair

teşekkür ederim..
"beni", "bana" okuttuğunuz için..

"Seni bu şehrin ortasında neden sevdim biliyor musun?"

belki bilmek bile istemiyordur..

çok güzeldi gerçekten..bu kalem benim ruhumdan geçiyor..
benim hikayemde,kelimelerin en duraksız,en yalın haliyle,bana dokunuyor...
farklısınız sevgili şair
iyki yazıyorsunuz

yüreğinize sağlık..

sevgimle

Ben geceleri ayakta
Gündüzleri karanlıktayım…

Çünkü ışık içime giren değil
İçimden gözlerime vurandır…

gözlerinizin içi hep parlasın ışık tutsun gerçek karanlıkta olanlara ...sevgilerimle...

Böylesine güzel ve hatta ötesi ...
Kendi adıma günün şiiri olacak nitelikte.
Yürekten kutluyorum yüreğinize.
Kaleminize sağlık.
puanlama sayısı daha fazla olabilseydi.:)
Sevgi ve saygılarımla.

"Bana sarılarak ölür müsün ? dedi azize
Sana ölene kadar da sarılırım dedim
Ama istersen sana
Kollarını kullanmadan sarılmasını da öğretirim."

"Bu yüzden başkaları seni sevmediği için üzüldün
Beni bıraktılar dedin
Beni kandırdılar
Hayır azize
Onlar seni sana bıraktılar
Kaldın mı bir başına?
Bu bir yalnızlık sanma...
Bu bir kavuşmadır…
Bütün terk edilişler insanı kendine bırakır..

Gidenin peşinden delice koşanlar
Aslında kendinden deliler gibi kaçanlardır…"

Bir aziz'in öğretileri.. tam puanımla saygılar...

severek okudum,başarılar..

Ah azize
Gözler mi kör olur yoksa kör olan kalpler midir?

Ağzını değil yüreğini tut azize
Çünkü insan ağıza girenle değil…
Ağızdan çıkanla kirlenir…

bir azizden azizeye ...söylenecek laf yok.muhteşemdi...çok beğendim.

çok etkilendiğim şiirler olmuştur..ama beni ağlatan şiirler sayılıdır..işte ey azize ve dinle azize artık onlardan biri..az söyleyip,çok susmak gerekir belki ama yetmez azize..şairin dizeleri konuşturması yetenektir ama şairin ruhunun yukarıda
oluşunu dizede söyletmesi başka bir marifettir..

Bu yüzden başkaları seni sevmediği için üzüldün
Beni bıraktılar dedin
Beni kandırdılar
Hayır azize
Onlar seni sana bıraktılar
Kaldın mı bir başına?
Bu bir yalnızlık sanma...
Bu bir kavuşmadır…
Bütün terk edilişler insanı kendine bırakır..


bu yüreği ve kalemi bağrıma bastım...iz bırakacak bir şiirdir azize dizisi..şimdiden kutlarım..

Anlamlı, okunası, ders alınası...

Kaleminizi okumanın farklılığıyla...

Tebrik ediyorum,
Saygımla...

hiçbir doğruluk yemini peşinden sürüklemez...