1)

Ey azize
Ey merhametin yoldaşı

Yüzüm ne zamandır çekip gitti benden
İfadelerimi şimdi kim emzirecek?
Diz kapaklarımı yakarak dolaştığım ruhumda
Gözlerimi aralayıp içeri bakıyorum…

Gördüklerim bakışlarımı içime çevirdi
Anladım:
Gördüğün senin baktığındır!
Baktığın kadar görürsün
Hepsi bu!

Kırgın mısın?
Kırgınsın
Kırgınsın azize
Kızgınsın
…biliyorum!

Ben de…


2)

Göz yuvalarıma mum eriyikleri ezdim
Yüzüne baktığımda titreyen bir alev
Gücünü ellerinden alıyor
Sesini ellerinden
Ayaklarını ellerinden

Beni de vur toprağa
Sonra otur ağla
Benim gibi
Yaşanmamış çocukluğuna
Bense başkaların çocuklarına

Ağlayarak uykuya daldığın gecelerde
Ayaklarını karnına çektiğini
Ellerinle de başını kapadığını
Uyandığın da ise saçlarını sarkıttığını dizlerine
Dayadığını böğrüne
Bilirim bunu

Bunun adı: yitmektir,yitirmek hatta yitirilmek…
Ah seni kimler yitirdi azize
Ah beni kimler?

Sofralar hangi türküyü söylüyor bize?
Neden git diyor bu şehir sana böyle

Gittiğini nasıl görmüyorlar?
Bilmiyorlar mı?
Gitmeye karar verince insan kabullenmiş gibi yapar
Susar her şeye
Birileri bunu zafer sanır
Hayır azize hayır!

Kıyamet bile o korkunç sesiyle kopmadan önce
Tatlı bir sessizlik salar önünden önünden
Salar ki ancak bir sessizlik anlatabilir
sonrasında patlamanın ne denli korkunç olduğunu

Ah ne çok benziyoruz kıyamete değil mi?
Değil mi azize?

Bak sana ne diyeceğim?
Sen her daim
Susanlardan kork
Kusanlardan değil


3)

Onları soracaksan bana
Onları ben de sevmiyorum azize
Onlar başkalarının aydınlıklarını kendi karanlıklarıyla baltalayanlardır

Onlar hükmü sever azize
Onlar en çok yargılarlar
Onlar hep bir “ ad ” koyar
Sahi adını sana verseler kendine ne diye seslenirdin?
Sor kendine

Ben babama adımı iade edeli çok oldu
" Ben senin oğlun olayım ama adımı ne olur benim olsun " dedim
Bana seslenme artık
Sadece ses ver baba

Sonra mı?
Koyamadım kendime bir ad
diyemedim kendime bir şey
Neden mi?
Ait olamadım çünkü azize
Ne bir aşka ne de bir savaşa
Başkalarının aşklarıyla başladım
Ve devam ettim başkalarının savaşlarıyla

Ah ben nereliyim azize?
Çocukluğum hep kentlere bölük
Babamla uçuştum hep o şehirden bu şehre
Adımdan başka ne var beni onlara anlatan?
Bütün komşularımı hatırlıyorum biliyor musun?
Ve hepsinin çocuklarını

Ya onlar beni hatırlıyorlar mı?
Boş ver azize


4)

Sadakati sorsam:
" İhanet etmemek " derler

Hayır azize
Gerçek sadakat
Hiç ihanet etmemek değildir
İhanetlerin ortasından çekip gelmektir.

Tevbeyi en iyi, hiç günah işlemeyen mi bilir?
Yoksa günahların içinden gelen mi?

Şimdi Tanrı’mın yasını tuttuğum zamanlardayım azize
Ona da söyledim:
Bu hikaye bana göre değil
Peki hiç şunu sordun mu kendine:
Ben öldükten sonra nereye gidecek Tanrı, Cennete mi?

Ben de ölünce nereye gideceğimi bilmiyorum
Ya sen azize?
Ölünce nereye gideceksin?
Yaşarken gittiğimiz yerler bu yüzden mi ölümümüzü en çok unuttuğumuz yerler?
Bilmiyorum azize

Mezarlar taşırken bunca ayak uçlarımda
İnan bilmiyorum azize


5)

Ah azize
Evini bir uçurumun kenarına yapan adam mı daha akıllıdır?
Yoksa bir kayanın üzerine mi?

Peki hiç şunu sordun mu kendine?
"Kalbinde bunca uçurum taşıyan bir adam evini kayalara yapsa ne çıkar?


Kalbimde bunca uçurum
Bütün evler yetimlerin olsun
Bütün yetimler bizim olsun

Kayıpkentli