Sararmaya yüz tutmuş eski bir sayfası yazıyor bak,
Hani o muhteşem saraylarında rehin bırakmıştık aşkı,
Üstünden sürüldüğümüz bir hayal kulağımızda yankı,
Bak canımcım eski sayfalara ,
ateşe doğru koşmuş ,
çıplak ayaklarımız..


Tarih umarsız bildiğini okur geri almak için dirayeti,
Özgür topraklarını beklerken pembe sarmaşık kökleri,
Silmek ister gözlerden şu hasret çığlıklarının sesi ebedi,
Bak canımcım eski sayfalara,
ateşe doğru koşmuş,
çıplak ayaklarımız..




Bir savaşçı aldırmıyor engellere yalınayak koşarken,
Sönmeyen kor bir ateş tabanlarını oysa yakacakken,
İçinde sonsuz bir acı yüzündeyse gülümseme alırken,
Bak canımcım eski sayfalara,
ateşe doğru koşmuş,
çıplak ayaklarımız...



Bir yaşamsalların arasında sayfamın arasında,
çoktan terkedilecek eski tozlu bir rafında,
ama cesareti yazmış sayfa sayfa bir okusalar,
aşk kuramında...




saliha hanım
yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından akan yaşam ile