Gecenin en derin yerinde uyanır kabus
Melankolik cemre düşer sunaklarıma
Sabahın gizemine saklanır senli imgeler
Varım der sanki
Lal olmuş bir yağmur düşer şakağıma


Bir şarkı ağlar dilimin ucunda
Köhnemiş bir zaman alır aklımı
Yitik duaların secde boylarında


Ve kuşlar bile ürkek uçar
Yasak aşkın kainatında


Bir sevda ki
Her gün batımı
Çöker bahtımın bağrına paslı bir hançer gibi
Yaralar sırtımda kambur zamanı
Ve seher yetişir imdadına
Umut ikliminin


Bazen yorgun bir gemi
Meçhule taşır gözlerini
Hiç aşina olmadığım diyarlara


Unutmak kolay ama
Muhtaçtır küllerine anka
Yaşamak için yeniden doğar
Sonsuzluğun ufkuna doğru


Derler ki
Yaz geceleri
Sümbül kokusuyla besler şiirleri
Ve her gün yeniden gelir aşka
Avuçlarında açar aşkın kızıl gülleri
Gözlerin aydınlığı gibi


İstemeden de olsa
Düşman olur bazı geceler yıldızlara
Çünkü yıldızlar
Aşkı yaşar bulutlarda


Yan yana iki mor çiçek açar
Hayatın ömür denen yapraklarında
Aşılmayan yollar çıkar karşına
Geçilmez boranda karda
Ne var ki eskiyen çocukluğun
Yağmur kokar sokaklarında
Nisan hep ağlar


Kanat çırpamaz gece kelebekler
Ve hatta
Sürgüne yalnız gider
Göğün en koyu mahşerine
Yasak bir duanın dilinde
Haram değmemiş türkülere doğru


Ve gece ölür melekler
Yalnızlığın mabetinde


Ben hasrete en afili pencereden bakarım
Beyaz bir gölgeyim çünkü
Yeniden yoğurur gece düşlerimi
Sürer sevda otağına
Tükenirim kendi içimde
Kadere sustuğum günden beri


Giden mevsim tutulmaz ki
Eylül yağar üstüne


Ruhuma talibolmuş kahrolası hüzün
Bırakmıyor yakamı
Duyulmaz sesim
Gözlerimde dünden kalma yaş
Garip bir günün sabahına uyanırım hep
Güpegündüz aşklar yaşanır karşımda
Ben ise yabancıyım sana
Aşk dersen dünden yabancı bana


İçimde biriken ne varsa
Alıp götürsün bulutlar benden
Savursun rüzgarın elleri
Savursun küllerimi
Gayrı kolay kolay yüz çevirmem semaya


İnce bir çizgidir ayrılık yüzümde beliren
Ne zaman adın düşse dilimden
Kırılır
İki buruk gülümsemeyle boğulur sesim
Yıkılır köprüler şuursuzca
Yıkılır
Lisansız uçurumun dibine düşer
Mirasım olur ıssızlığın


Sonrası malum
Bir çizgi çekerim zamana
Kabuk bağlar yara
İner derine düşlerim
Soldurur kendini usulca


Derin kahveye çalan gözlerin
Ve o narin yüreğin
Engebelli yollarda kanat çırpar şimdi
Düşlerime basa basa


Be hey bahtım
Irmaklar dolusu aktın da
Bir damla su bırakmadın
Çöl ahusu yüreğime...