4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1082
Okunma
Artık dost oldum pencerelerin acımasız suletine
Ne gece sarıyor bir anne şefkatiyle
Ne de güneş içimi ısıtıyor; herkese dağıttığı adeletiyle...
Gözlerim hep umutla bakıyor güne
Oysa yüreğim inanmıyor ki umutlara
Bütün güzelliklerin yardan değil
Yaradan’dan geldiğini bilmesine rağmen
Affedemiyor çocukken canını yakan mavi umutlarını...
Ben farklı değilim içimde ki çocuktan
Ben de unutamıyorum giderken bıraktığın yalnızlıkları...
Bana bakma şerefini lütfettiğin gidşini...
5.0
100% (2)