...................................................................
(Şiraze’den sevgiliye şiirler-(6)-)
……………………………………………………………………………………….

Güneş batacak sevgili
Birazdan
Yine karanlık hakim olacak geceye
Ben yine sensiz
Ben yine yalnız
Ben bir kez daha boyun eğeceğim çaresizliğe
Çevreme batkım da
Bir telaş içinde yürüyor insanlar
Hepsi de bir yerlere varmanın,varabilmenin telaşında
Bir ben yavaş yürüyorum kaldırımlarda
Gayesiz,amaçsız
Çünkü beni
Soğuk bir ev,soğuk bir oda,sevgisiz bir ortam bekliyor
Biliyormusun

Ah sevgili
O mektupların da olmasa
Beni hayata bağlayan
Kurumuş ağaçtan farkım kalmayacak
O mektupların ki
Yaşamak için kuru ağaç dalına sımsıkı sarılan
Kızıl sarmaşık gibi
Yaşama tutunduruyor beni
Senden kilometrelerce ötede olsam da
Bir gün
O şehre yeniden döndüğümde
Sarmaşığın kuru dala sarıldığı gibi sarılmak umudu
Mutlandırıyor beni
Dudağımda tebessümler oluşuyor
Gözlerimin içi gülüyor
Belli belirsiz çocuksu
Yalnızlığa ve geceye meydan okuyorum
Korkusuzca

Yine efkar sardı dört bir yanımı
Tunaya bakararım gece saat üç
Su üstünde sülietin sevgili
Bu şarkılar,türküler
Tuna kokuludur burada hep türküler
“Hasret,hasret bitmeyen çile
Göz yaşı dökmekle ne geçer ele
Küskünüm konuşmam kendimle bile”
Diyordun ya sen
Biliyor musun bu günlerde bende küskünüm kendime
Eskisi kadar konuşmuyorum akşamları kendimle
Tuna’yı dinliyorum sessiz derinden
Bir burukluk kaplıyor duygularımı
“Akma tuna akma”diyor bir serhat türküsünde bir yürek
Atlamak istiyorum o sulara şuursuzca

Dedim ya sevgili
Böyle duygusal olurum sensiz gecelerde ben
Bazen takarım kafaya sensizliğimi
Uykuya hasret kapanırken gözlerim
Bitmeyen gecenin yorgun sabahında sızar kalırım
Soğuk masamda
Gözümü açtığımda
Gün çoktan ortalamış olur günü
Başımda bitmek tükenmek bilmeyen ağrılar
Gönlümde hazan yorgunluğu
Ey sevgili
Tunaya dönüp dedim ki:
“Ey Tuna önünde saygıyla eğiliyorum
Şirazem tutmuyor dağılıyorum”

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz