sen bir çocuksun daha
belki on
belki de biraz daha fazla

gözlerin ısıtıyor şehrimin kenar mahallerini
en büyük acılarını unutturan bir sıcaklık
avuçlarında saklıyorsun hazinelerimi
inanmıyorsun
farkındayım

ama her şeyin bir sonu var, biliyorum
bu yüzden yalnızlığıma küsüp her gece
rüyam da dahi olsa sana geliyorum

ve sana bir aşk koparıyorum dalımdan
çok mu zor kabul etmek
istememek hakkındır
ve ya korkup çekip gitmek
sen bilirsin

hiç kimse bilmeyecek red olunuşunumu
kimsenin aklına bile gelmeyecek
bir erkeğin kırgın ağlayışları
daha bir kuruyacak zeytin dalları
barışın imtiyazlı kölesi
Türkçe kokacak çayımın altı
yüreğimin kanayan yanı
sensizliğe ait yakarışları

bir sen olmayacaksın
bir sen kokmayacaksın karanfil misali
arka koltuklara sığınan yalnızların
hançer yarası olacak hiç kapanmayan gözleri
nefes alışlarımızı kaydetmeyecek
eksik kalan gülüşlerimizde
saçlarına düşen akların

yalnız olmaya olmayacak artık korkularım
telefon kulübelerinden de kaçacağım elbet
seninle kalacak bu arzularım
sonunda aşkı bulmuş gibi
yazılacak ölüme koşan mısralarım

bu yüzden
sen bilirsin
ne de olsa hakkındır
hakkım olmayını kabul etmemek
bu yüzden sözlerimi işle gözlerinde
gözlerinde sustur gözlerimi


...