kaç bayram geçtide ardından
hasretliğin nakletti makbere vuslatı
şeker toplayan çocuklar kadar heyecanlı
nafile umutların çizerken satır aralarını
düşündüm hep sonu avuntusuz olan gecelerde

kaç rüya gördümde ardından
ziyan edilmiş bir mutluluk buldum avuçlarımda
emekli edilmiş ziyaretlerinde saçlarının
gözlerine baktım senin olduğunu bildiğim mabedime
unuttum hep kederimi içimde geçen ürpermelerde

kaç yangın çıktıda ardından
notası eksik bir beste çaldım yitik ıslıklarımda
ürkek ve zarif bir ateş düştü yüreğime
beni bana bırakıp gittiğin yollara bakakaldım
hiç bu kadar soruların güzel olmadığı gidişlerde

sen karşıma çıkınca
kaç dünya eskittim ilhamın terleyişlerinde
yalancı sevgileri kestim kırmızı ufkunda günün
hayalsiz sevgiler ile dokundu parmak uçlarım
beni bana bıraktığın kilitsiz yakarışlarımda

kaç ölüm bekledim ardından
mahvedilmiş karamsarlıklar peşi sıra
kaybettiğin mutluluğu serdim güneşli gözlerine

daha bir mutlu
daha bir umutlu olabilmen için

anahtarım zannettiği yalanları sildim defterimden
yeminler ettiren günahlara girdim senden gizlice
soruların anlamsızlığı üzerine destan yazdım şiirce

hep bir sevgili yazdım
hep seven oldum mısraların sihrinde

kaç mısra
kaç şiir geçtide ardından
sensiz kalacağım günde 24 vakit sızlanışlarımda
başıma yasladım ellerinin değdiği ellerimi

ve ağladım
terminalde üşüyen genç bir kız gibi
biliyorum gideceksin yine de

kaç kal
kaç gitme diye söylensemde ardından
nafile artık

hiçbir kimse hiçbir kimseye ait olmuyor
aşk dediğin ardıncalarda hep yara aldıkça

...