Hürriyet şarkılarında hüzzam
Güvercin kanadında gurbet var
Kurtların uluması cesaret vermiyor
Karlı ulu dağlarıma
Yere düşen bayrağın çığlıkları
Hala sinemde saklı duruyor
Her yerde acıya mağlup kederler
Sitemler kanlı gözyaşlarında asılı
Bir yere gitmiyor bu feryatlar
Kulakları delip geçiyor sanki
Ve kaybolup unutuluyor
Toprak olmadan şehit olan bedenler
Yarına özlem olmalı bu isyanlar
Yarının kutlu şafağına

Yağmuru dindi zannetme gönlümün
Acısı benliğimde darağacı olmuş gidenler
Hatırlarım sinsi sinsi gülüşünü yılanların
Karanlık bahtımda güneş ne zaman doğar
Bilinmez ufukların aydınlığı müjdelemesi
Yeni yetme hüzünlerse cabası
Veryansın etme gülüm
Aç doyasıya geç gelen baharların inadına
Koy ver gitsin gözyaşlarını
Mermerleri delsin şöyle kalbinden
Ben yalnızca kendime mezar kazmam
Beni vuranı gömmeden girmem toprağa
Kalırsa bir damla kan damarlarımda
O yeter kâfiri öldürmeme
O kan ki Fatihlerin Oğuzların kanı
Yerküreyi dar etmeme fetihlere
O kan ki Cengizlerin Yavuzların kanı

Bunu bil gözüm
Acını sil gözüm
Sana yemindir sözüm
Yüreği nil gözüm


Hüseyin Özbay