Ağaçlar, yapraklarıyla alkış tuttuğunda
Bir senfoni başlar.
Rüzgâr nakarat olur, bulutlar nota yağdırır.
Toprak, halay çekmek için çarşaf olur; yayılır.




Çiğ düşer dudağına kuşların,
Mevsimler, düğün elbiselerini giyip hazırdır,
Ağaçların şahı,
bir koca çınar, halay başıdır.



Güneş, iki ağaç arası, okunu fırlatır.
Leylekler, sürgünden yeni dönmüş;
gelin gibi süzülür.




Bal rengi arılar, nafakasından alır rengini,
tek notadan fısıldar/vızıldar.



Yağmur, bahardan alır; bu kez bereketini,
eşitçe her birine dokunur.
Gökkuşağı, sanadır mahpusluğum, sanadır!
Yediveren olup uzatmış gelin kuşağını.




Konfeti gibi papatyalar yağar saçlarına.
Düğün hediyesinin en güzeli denizden gelir.
Eksiği bir at idi gelinin, muradına sevinir.




Ben, biten her bahara ’gençliğim’ derim;
e yeşile de küserim.
Bak! Gökkuşağını ’ sil ’ de; sileyim.




Paylaşmayı severim.
Bir seni paylaşamıyorum, şiirler de bile.
Üzgünüm, cimriysem cimri de.
Evet,öyleyim der geçerim.
Bu bahar da çeker giderim!




Şirin Kelebek [Funda Mavi]