Sesini duyamazsam
Susar şehir, küser maviliğine gökyüzü
Kabarır hırçınlaşır deniz
Dolanır bileklerime boğazın kaldırımları
Soluk resmine düşerim



Aşkın mabedi gözler değil midir
Siyah gözlerin kadar gözü karayım
Ayrılığın o dipsiz uçurumuna salar ömrümü
Kirpiklerine tutunur yeniden doğarım
Sen yeter ki çekme gözlerini
Unutma yağmur gülüşlüm bakışların kadar yaşarım




Bilirim
Her aşk borçlu yaşar vedalara
Ya da sessiz bir merasimle uğurlanır sonsuzluğa
Yüreğimde yaktığın o sıcacık çerağ
Bedenimle karışınca toprağa
Ben yine
Göğsünde uyuyacağım




Kabul derdim
Kabul
Al tanrım ömrümden en az on yıl
Feda olsun yağmur gülüşlüm
Feda olsun aşkına
Bir sabah, birkaç sabah, gözlerinde bağdaş kurmaya
Evet…Düşünmeden ölürdüm..




Biteceğiz dökülürken takvim yaprakları
Yolumuzu kesen eşkiyaya teslim olacağız bir gün
Ayrı yönlere atacağız adımlarımızı
Mutlaka isteksizce
En fazla gururunu sevdim
Sakın ardına bakma
Ben seni hiçbir zaman mefhumuna sığdıramadığım
Bitimsiz vakitler kadar sevdim
Ölüm kadar gerçek
Sen yeter ki çekme gözlerini
Kirpiklerine asılır yeniden doğarım
Unutma yağmur gülüşlüm bakışların kadar yaşarım sınırlar ötesi olsa bile
Yumma gözlerini....


Şiirime yorumuyla destek veren Funda Sağlama çok teşekürler