Sen şimdi git.
Gemiler limanlarına çekilmişken,
Ve bu şehir karlara teslimken.
Bir güvercin gibi,
Yaralı bir maral gibi git öylesi ağır,
Öyle sessiz,
Ve öyle kimsesiz.
Vur öksüzlüğümü şakağından.
Kırmızı bir gülü ayır inadına tutunduğu toprağından.

Sen şimdi git,
Gecenin zifiri karanlığında,
Simitçiler uykudayken, kapalıyken çay bahçeleri,
Suskunken sokak itleri,
Yeni yetme bir sokak çocuğu gibi,
Kirli bir kaldırımın sabah telaşına iliştir beni.

Bırak git.
Kimse görmesin ihanetini.
Ve kimse görmesin gözlerimin yitik nehirlere,
Firar ettiğini.

Sen gidince,
Önce güneş çekilecek ve yağmurlar esir alacak bu şehri,
Hırçın bir griye bürünecek masmavi deniz.
Kömür kokusu sinecek saçlarıma,
Tütün rengi bir hüzün gibi yapışacak ,
Yokluğun dudağıma.

Unutacağım güldüğüm şeyleri bir bir,
Ezberlerim ters dönecek.
Zıt düşecek mantığımla dilim,
Savrulacak rüzgarlarla sakındığım küfürlerim.
Parklar çocuksuz,
Salıncaklar kahkahasız kalacak.
Takılacak eski bir gramofonda sevdiğim şarkılar,
Ve dökülmeyecek döşeğime yıldızlar.
Sen şimdi git…

Bütün ihtimalleri ateşe ver ve yırt at pişmanlıkları,
Öldü de göm yüreğinin en sığ yerine,
Beni düşünme / düşünme bile,
Hiç ayrılmadım seninle…..
Hiç ayrılmadım seninle……..