ah babam
okuduğum şiirlerde sevdim seni
dinlediğim türkülerde
alfabenin her harfinde -söylenmemiş sözlerimde-
elli yıllık özlemle sevdim
dokunamadan-incitmeden


ey koca adam
asırlık çınarım
yanında olamadım dökülürken yaprakların
dudaklarımın arasından fısıldadığım dualarda sevdim seni
hayat çizgimin en sessiz virajında
her gün doğan güneşte
gecelere yorgan olan yıldızlarda sevdim
kar toplarken kirpiklerim
sıcaklığına ulaşılmaz saatlerde


artık silinsin martlar takvimlerden
nisanları karlar örtsün
yağmur döksün bulutlar mayıslara
uyutalım hatıraları
... üzerine iki avuç toprak bir içimlik tütün iki damla gözyaşı
perdeleyelim ayrılık sancılarını ve küllenmiş yaraları
öylesine gülüşlerimizle


sen her zılgıtın başlangıç notasında
...kalbimin dilsiz martılarında
gözlerimin ıslak kıyılarında
elini öpüp alnıma özlemini bastırdığım
çizgilerimde saklısın


ah babam
gidişinle kapandı çocukluğumun özlem dolu saltanatı
ben artık hiç bir kapıda
...ben bir daha çocuk olamam
olamam...