Mutluluk oyununda kaybettiğin son kağıtta,
Kaybetmenin sızısı başlarken sol yanında,
Sahte bir dünya üflerken notaları kulağına,
Bensiz kaldırımlarda;
duyuyorum gizli ayak seslerini...



Sürgün harfleri aşkın yola çıkacaktı oysa,
Tam adım atacaktı,yolunu kesen dur! ihtarıyla,
Kaldı diz çökerek isyankar sessiz hıçkırıklar da,
Bensiz kaldırımlarda;
duyuyorum gizli ayak seslerini...



Yaban bir acı gülümseyiş,şehri virane olan,
Ağlamaya bile donmuş bakışlar,yakalayamayan,
Duyulmuyor ki, hit olmuş şarkısı sokaklarımdan,
Bensiz kaldırımlarda;
duyuyorum gizli ayak seslerini..



Yanmış külünde artık hatıralar kalır resimsiz,
Maziler artık saklanmış yalancı bahara sessiz,
Atlas yorganlar serili değil artık üşür rüyalarsız,
Bensiz kaldırımlarda;
duyuyorum ayak seslerini..



HAYALLERİMDE YÜRÜYOR ARKAMDA BELİRİYOR SANKİ,
ODAMA GİRİP BENİ ARKAMDAN;
O KOLLARIYLA SARACAK SANIYORUM,
DERKEN ;
NİYE AYRILMIŞLARDI Kİ
ÇÖZEMİYORDUM...