Negatifin simsiyah boyalı ruhlarında,
İçi ağlayan insanlar vardı baktığımda,
Ölüm meleği yaklaşmışken ki ,kapısına,
Benim sesim;
bir misyon üslendi aslında...



Sıcaklığı eksik,sadece resimler var dı ama,
Gözlerim gülmeliydi,karanlıklar ortasında,
Terör,savaş,ekonomik kriz biliyor du ama,
Benim sesim ;
bir misyon üslendi aslında..



Bilmediğiniz,hasta arkadaşlarım vardı orada,
Uzağı aşamıyor elini tutamıyor olsam da,
Türlü muzipliklerimle gülümsettim sonunda,
Benim sesim ;
bir misyon üslendi aslında...



Hayat sınav üzerine sınav,gelir geçer aslında,
Sıkıntılara silgi,boşvermenin gülmesi şarkısında,
Negatif enerjiyi koynundan söküp çıkardığımda,
İşte benim sesim;
bir misyonerlik üslendi aslında..



ADI KISACIK HAYATTA GERİ KALAN NE KALDIYSA,
GÜLÜMSEYİ ÖĞRENMEK VE ÖĞRETMEKTİ ASLINDA...
YANLIŞ ANLAŞILDIYSAM DA...



ŞU KEŞMEKEŞİN KİRLİLİĞİN ORTASINDA,
BİR MELEĞİN SESİ ULAŞTI SADECE KULAĞIMA,
DİYORDU Kİ;
DÜNYADAKİ KÖTÜLÜKLER BOŞUNA..



YAZARI:
BİNAY KAN
SALİHA HANIM
KAYIP SAYFALAR
Bir gün ben ölünce elbet bulunacak bu sayfalar