34
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
2705
Okunma

Gün doğumundan
batımına kadar yaşanıyorken hayat
Bölünüyor
Dün, bugün, yarın diye
Üç kesite ömür.
Yarının telaşı, dünün pişmanlığı olurken
Yaşanamadı da bugün…
I.
Gönlümün kırık sandalında
Başbaşayım şimdi kendimle
Ayaklarım ıslak g/öz yaşımla
Gül(d)üşlerim yetim
S/onsuzluğun içindeki boşlukta
Mavi g/ebeyken artık karanlığa
Nefesim kış ayazında
O/damdaki koku hazan
Susuyor kalem-im
Lal oluyor dilim…
Suskunluk kor gibi yakıyor
Firar ediyor kelimeler
Ç/ağlayan hayaller kelebek kanadında
Kirpiklerimde asılı kaldı yarın
Sabır tesbihini çeker oldum yalnızlığın kör kuyusunda…
‘Gökkuşağı gülüşünse hatırımda kalan hüznüm’
II.
S/özün bittiği yerde ey y/andığım hayat
Eskiden düşünce acıtırdın canı(mı)
Bugünse düşündükçe…
Sustum!
Sustukça çoğaldım belki de kendime!
III.
Öylece baktım...
Baktım öylece!
Gördüm ki…
Tanrı misafiri pişmanlıklar
S/aklanamayan gün/ahlar
Ağırlanıyor başköşede
Neden-sizce!...
Hoş geldin
Hoş geldiniz
Şöyle buyurmaz mısınız?
5.0
98% (57)
4.0
2% (1)