Oy felek
yerin böğründe bilek
Paslanmaz yoksul yürek
Senin kurşun yanın nerden bilecek

Yokluk bir suçtur
Ve insanlar arasında
Namus karşılığında paylaşılır


önce gözlerin battı geceye
sonra sabahlar kana bulandı
özlerken ölmüşüm, unutmaktı intikamım
ellerimdeki yokluğa anlam veriyor kalemin


Şimdi her gece bir tren kalkıyor sana
Dağ göğsünde bir kaya deliğinde suskun
Güneşte ışıyan bir kum tanesi
Belki bir nehir damlası
Silinebilir kuraklığın yazgısı


günlerde baskı hatası var
Ömrümde vefa
Zafer gecelerinde tan yeri kadar
Bir saltanatım var



bu evler beni basıyor
çok hüzünlü bir şarkıya benziyor odalar
duvarlar kendi aralarında dedikodu yapıyor
lamba kapı aralığında kırılmış
çatıda bir katrei yangın damlalar


üç saniye
ve tanımlar değişir
göz göze geldikten sonra
denize mavi der misin bir daha?


saat ne kadar geç olmuş değil mi
istersen sabaha da kal
kahvaltı için hiçbir şey yoksa bile
istersen öğleye de kal
akşama kadar buluruz bir şeyler
istersen geceye de kal, gitme
tükenene dek var vakit, seviş benimle


meşaleler ısıtır o soğuk havayı
oysa köprüden geçerken aklımdaydı
kazandık derken küme düştügümüz maçları
beyaz düğündü ya da ilk aşk, siyah saçların ya da ben
bunun gibi belirsiz orta şut karışımı hediyen

el ele tutuşmuş siyahla beyaz, biri neşeli biri hayalci
aslında okumuştuk gözlerinde silinen düşünceyi
maviyi hatırlamak kanattı kıyıları
hem de denizin o en gri zamanı



insanlar bağırış çağırış!
ve sebebi yine sensin
beyaz papatyalar var camda
ve senin adın yazıyordu ana okulunda
çocukların anlamadı tabelaya neden baktığımı

yol üstünde bir lokanta
senin adın yazıyordu camında
niye dedim ne gerek vardı
ya yemekleri cok acıdır ya da umutsuz tatlıları

geceden sonra bir şey kalmadı
iki adım yolda daha ne vardı
Hayat bir kızıl meydan
bir yangın tenhalığındaki yerin
uçurumundan usulca geçerken ay
dogum günüm kutlu olsun içiyor ömrümü yıllar