az gelişmiş bir iyilik
çürüğe çıkan zamandan sorulmuyor


ve zaman
dik uzanıyor aklıma
unutulmuyor ölümü tadında bırakma inceliğin
unutulmuyor
varlığın yer çekimi yokluğun
olunca iki nokta yan yana



bilemedin

birkaç sene uzunluğunda gözyaşı bu

evet
senin gözlerin terlerdi
benim dilim


evet
tedavülde kaldı bana seferberliğin
yalnızlık kurmalı bir tehlikeyken bile
ve dahi yokken sensizliğin kaldırma kuvveti



dedin ki
yolu tamamlamadan
biraz daha büyümek
kimin umurunda

anlamın ağırbaşlısı iyiyse
gözlerinin de teması dedim
meleğin şeytana hava attığı bu sayfada


göz ucuyla incelenmiş bir fikir olabilirim nezlinde
lakin
bazı harfler
affetmedi
ne seni ne de beni


yine de
ne zaman düşünsem
yanlışlıkla seni
alt katta kalıyor
adımın incinmiş hali



ve hala
yaralı bir teraziyim
neyi tartsan hüzün bir parça fazla



ne zaman gelmeyecektim unutuyorum




Sevda Deveci
250311