On dört asır geçti aşkınla yandım
Mübarek yüzünü görmeğe geldim
Adını her zaman kalbimde andım
Bastığın yerleri öpmeğe geldim

İsmin dilimdedir her zaman ezber
Rahmetin gül açar Allah - ü Ekber
İnsanlık önderi Yüce Peygamber
Canımı yoluna vermeğe geldim

Âlemlere rahmet hem de ekseni
Allah’a bir şükür tanıdık seni
Kemter kulunum esirge beni
Bahçelerden çiçek dermeğe geldim

Göklerde dönüyor şu garip kuşlar
Bahara gebedir bu kara kışlar
Dallarda yapraklar seni alkışlar
Sana kucak açıp germeğe geldim

Yan yana iki mim dünyaya ışık
Ötesi yalandır karma karışık
Fazilet sevdası hep sana âşık
Yüzümü tozuna sürmeğe geldim

Nebiler nebisi övmedim seni
Noksanım varise bağışla beni
Kutsal sözlerin en çağdaş en yeni
Aşkımı önüne sermeğe geldim

Âşık GEYLANİ’yim bildim ilk defa
Saadet güneşi, sonsuzluk vefa
Kıl şefaat Ya Muhammed Mustafa
Huzuruna varıp ermeğe geldim

Kızıltepeli ÂŞIK GEYLANİ
( Abdülkadir GÜLER )