4
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1418
Okunma
Evler göçüyor içimde
Üstüme mavi tozlarını döküyor zaman..
Nehirler sustukça kederime
kazınıyor ağaçlarımın gövdesi,
Her çukuruna
gözlerimden akan binlerce vefa..
Nafile
doymuyor insanlık
doymuyor aşk..!
’Gökyüzünü kaybetmiş bir kuş gibi’
çarpıyorum odamın duvarlarına
Geçmiş, gelecekten medet umuyor..
Not düşüyorum güneşe,
kendimden geçip geçip
Geleceğin isli avuçlarına bırakıyorum hasretimi.
Üşüyor ellerim,
saçlarımda medeniyetin ölümcül kokusu..!
Mine Gültepe
5.0
100% (6)
Cevap Yaz