Gezegende bir gezinti,
Gözler yorgunluktan bitap düştü,
Yıldızlar kararıp döküldü
Can boğaza gelip dayandı
Güneş dürüldükçe dürüldü,
Dağlar yürütüldü
Denizler kaynatıldı,
Çare bulan yok mu?
İçimizden bir çağırıcı
Avazı çıktığı kadar bağırdı...
Hayır,hayır!
Bu gün toplanma günü
İnsanlar bölük bölük geldi,
Dizler dövündü delindi
Rahman’a yolculuk belirdi;
Ağlamak bugün çare mi,
Yaşatmadık mı sizleri
Oysa siz bir sarhoş gibi,
Bırakmadınız elinizdekileri
Ebedi kalacakmış gibi,
Yediniz kendi kendinizi
Bu gün gideceğiniz sevk yeri
Sadece allah’ın indi,
Gülün eğlenin haydi
Bu gün hasat devşirme günü;
Dünya çok uzaklarda kaldı
Atıyordunuz görmeden atan avcılar gibi,
Tüm atışlar boşa gitti,
Keşke keşke çırpınışları
Toprak olsaydım iniltileri,
Cehennemin görünen alevleri
Cennetin tadındaki lezzeti,
İman etme yeri değil ki,
Şahit olan deriler
Yırtınan yürekler,
Söz geçmeyen beyinler,
Hani onlar bizimdi
Ne dersek onu dinlerdi,
Bu hal ne peki!...
İnsan başıboş kalacağını sandı
O gün çok geç dedi,
Ahiret bilmem gelir mi ki,
Dünya için ölmeyecek gibi
Çalış çalış avutma kendini,
Ne yaman muhanet eli
Yoksa o eller yer bitirir bizi,
Hakikaten yediler yüreğimizi
Yüreksiz bu bedeni
Allah’a getirdin değil mi;
Yedi alem gökleri donatan Rabbi
Unuttuğun günden beri,
Biz de unuttuk seni...
Varsa unutmayan dostların
Çağır gelsin onların hepsi
Belki onlar giderir bu dehşeti,
Ama şunu bil ki hepsi fani
Fanilerle kıyaslanır mı Baki,
Allah kullara demedi mi,
Ey Ademin nesli!
Şeytanı dost edinmeyin ki,
Kuşatsın sizi Nusret eli,
O el ki Allah’ın eli
Kuşatır dünya alemi,
Bunu anlamayan nefsi,
Uyarsan ne fark eder ki...
Şeytan çağırır gel gel deyi,
Şeytanla el sıkışan nesli
Hesaba çekmesin mi
Din günün sahibi!...
Ey nefis bunları anla haydi,
Sen istemesen de sabretmeyi
Ben yaradana sattım bu yüreği,
Bu yürekte çarpar mı başka sevgi,
O gün Mevlam rüsvay etmesin bizi
Bir gün anlayacaksın bu söylediklerimi,
İstersen sen bu gün anla beni,
O gün Rahman sevgiyle kucaklasın seni...

Yıl:11.06.2007
Saat:11.20-11.40
Yer:Çengelköy/İst
EROL KEKEÇ