Benim çocukluğumda;
Yeşil’ e boyanmış bir Dünya vardı.
Gökyüzü alabildiğine Mavi tonda,
Yağan kar kıskanırdı, bulutların beyazlığını,
Sonbahar haricinde dökülmezdi yapraklar,
Benim çocukluğumda kuşlar özgür,
Av mevsimi haricinde vurulmazdı.

Benim çocukluğumda;
Rengârenk uçurtmalar vardı.
Beyaz badanalı evlerin o temiz sokağında,
Uçurtma uçuran çocukların,
İpini rüzgârdan başka kimse koparmazdı.

Benim çocukluğumda;
Yağmur yağdığı zaman,
Kerpiç evlerin toprak damları akardı.
El büyüklüğü tahta üzerine
Atkuyruğunun kılından yaptığım tuzağıma
Yakalanan Serçe’yi gübrelikten aldığımda
Ellerim var ya! Ellerim! Mayıs kokardı.

Benim çocukluğumda;
Mor dağlara erkenden kar yağardı,
Kar üstünde rastladığı tavşan izinin peşinden
Gidip de yolunu kaybeden avcılar vardı.

Benim çocukluğumda;
Ninemin masalları, anamın ağıtları vardı.
Beşik gıcırtıları koyun koyuna yatardı geceyle
Anamın koynunda ağladığımda
Kalkıp gecenin bir yarısı, beni bağrına basardı.

Benim çocukluğumda;
Şehir umudumun bir parçasıydı,
Köy dolmuşu ile hayali gidip gelirdim şehre
Benim çocukluğumda;
Kim bilir?
Kaç şehir çocuğu bana inat köy sevdalısıydı.

Benim çocukluğumda;
Sarı başaklı tarlalar vardı.
Harman sonu, tınaz yerinde kalan taşlı buğdayı
Doldurduk mu yamalı teliz torbalara
Köy bakkalı bizi kapıda karşılardı.
Benim çocukluğumdaki bakkallarda
Bayrak rengine boyanmış
Kırmızı-Beyaz desenli
Boyalı şekerler vardı.

Benim çocukluğumda;
Tezek yanardı okulumuz sınıflarında
Süt tozundan yapılma süt içerdik, süt vermeyen ineklere inat
Adını şehir çocuklarından duyardım pastanın
Anamız sıcak bazlama yapardı, beslenme çantamıza.
Benim çocukluğumda,
Sabahları ziyafet vardı okul sıralarında.

Benim çocukluğumda;
Cefakâr, eli öpülesi öğretmenler vardı.
Çok bekledim yollarını, beyaz badanalı okulumuzun önünde
Kaç kez ellerim koynumda, boynum bükük
Kaç kez önüne geçtim, kaç kez durdurdum köy dolmuşunu
Geldiğinde, kırk yıllık dost gibi sarıldığım
Anadolu’nun tozlu yollarında, çilekeş köy öğretmenleri vardı.

Benim çocukluğumda;
Türküler vardı notası bozulmamış
“ Resmi Hizmete Mahsus” jipler uğrardı
Muhtar Emminin konağına
Korkmadan elini öptüğüm, silahına dokunduğum
Vatan kokan, hasret kokan
Başımı okşayan, güler yüzlü Jandarmalar vardı.

Benim çocukluğumda,
Kapısı herkese açık köy odaları vardı.
Tütün yüklü katırlarından
Köy odalarına tütün balyası indirmiş
Bitlis’ li tütün satıcıları,
Zevkle numune sigara sarardı.

Benim çocukluğumda;
Uzun kış gecelerinin masalları vardı.
Yaramazlık yaptığımda anlatılan
Masalların içinde
Nur yüzlü dedeler, yüreği sevgi dolu tonton nineler vardı.

Benim çocukluğumda;
Güzel bir Dünya vardı.
Mevsimler kol kola gezer
Sırasını bozmazdı
Renkler açık, renkler sade, renkler pastel

Çocuklar
Resim defterlerini rastgele boyamazdı.
Benim çocukluğumda;
Çocuklar, çocukluklarına doyamazdı.


Birecik, 4 Ekim 1998

Yüksel Erentürk YILMAZ