Önce göndere çekip, sonra selam durduğum
Hudut da gölgesinde huzurla uyuduğum
Uğruna düşmanımı göz kırpmadan vurduğum
Hainler indirerek sonra alkış tuttular
Seni yerlere atıp, can evimden vurdular.

Nasıl uzandı bilmem, hayâsızca o eller
Niçin sustu anlamam, seni seven gönüller
Lal oldu sanki birden, lafazan olan diller
Hainler indirerek sonra alkış tuttular
Seni yerlere atıp, can evimden vurdular.

Anamın sandığında, odamın başucunda
Düğünümdeki damda, kalelerin burcunda
Şehit olup giyecek, gardaşım da, bacım da
Hainler indirerek, sonra alkış tuttular
Seni yerlere atıp, can evimden vurdular.

Hesabı sorulacak, o Şerefli Bayrağın
Düşündükçe zonkluyor inan hala dimağım
Kökünden keseceğim, indiren o parmağın
Sahibi hain gibi, hainler kudurdular
Birde alkışladılar, can evimden vurdular.

Ninem onun uğruna, terk eyledi evini
Uğrunda gezdi dedem, Çanakkale, Yemeni
O bayrak ki, ülkemin gülen nazlı gelini
Daha da ötesini, artık bilmem, anlamam
Bir daha uzanan el, babam olsa tanımam.

Vatanın kölesiyim, gezerim köşe, bucak
Dostuma düşmanıma açıyorum hep kucak
Şehit düşünce şehit, Bayrağa sarılacak
İnmesin gönderinden, gülen nazlı gelinim
Kuran, Bayrak üstüne ettiğim her yeminim.

Tek mirasım o benim, bıraktığım oğluma
Duyanlar duysun artık, gitmesin ha! Zoruna
İsterse zincir vursun, ayağıma koluma
Bayrak lafı duydum mu, kanım kaynıyor kanım
Uğrunda feda olsun, bu bedenim, bu canım...


Kongresinde Bayrağımı yere atıp alkışlayan haysiyetsizlere.

Yunan askeri İzmir’i boşalttığında yere düşen Yunan bayrağını yerinden kaldıran senin ecdadındı Ey kendi ülkesinin bayrağını yerlere atıp alkışlayan şeref ve onurdan yoksun zavallı.


Yüksel Erentürk YILMAZ.