Ah be günlüğüm yine ayni yine ayni,
korkular tesbih taneleri
Neden insanlar korkutuyor,
hiç birine kalmadı kalbimin güveni,
aldatıp durur insanlar,
tatlı dil bir iki güler yüz,bitene dek alışverişi,
Ben gülümserken sevgi ile,
korkuyorum sırtı hançerlenecek diye


İnanmak istemiyorum sahteliğe,
güzelliği görmek için savaşıyorum,
Söyle be günlüğüm,sayfa aralarında
yoksa birşeyler mi fısıldıyorsun,
biraz daha sesli olsan yapacaklarımı yazsan,
parmaklarıma hükmetsen,
ben gülümserken sevgi ile,
korkuyorum sırtım hançerlenecek diye...



Ne fesat şeysin sen be de
niye kötülüyorsun,o sandığın kişi değil de,
onu sev,bağlan su,ekmek,
su huzur,serinlik gibi hayat verecek üzülme,
uzaktan düşünme,yorgun kara cümleleri karalama,
sayfalarımı yaralama de,
ben gülümserken sevgi ile,
korkuyorum sırtım hançerlenecek diye...




Sevda korkundu ,ihanet olacak sandın
yanıldın oysa, ölene kadar sürecek ,
Okyanuslarına saldığın o s.o.s şişesi
o’nun eline çoktan geçti,okudu bile de,
bozguna uğramayacak aşkın,
okurken o ağladı,göğsüne yasladı söz verdi de,
ben gülümserken sevgi ile,korkuyorum
sırtım hançerlenecek diye...

korkular büyük hayat
dövüyor insanlara güvenme diye