12
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
973
Okunma
yaslandığın yeryüzü
boşluğun izinde
sonsuzluğa yürüyüşün sanrısıdır aslında
heybetinin ardında
uysal gördüğün yüzü
hiç kimsesizliğinin aynasıdır
bilmezsin
her hayâl ölü doğar gerçekte
en başında, hazırdır toprak göreve
örter sığ sesinin üstünü
bugün, yarın, daha da yakındır belki
solan gülün düşmesi
sokaklar geçilmiş, bitmiş
gelen soğuk mevsimdir
biz dediğimiz b i z dize gelir sonunda
bilir,mesken aynıdır
dilemenin dilidir dildeki dua
ne çare ölüm yanıbaşımızda
kalem harflerle raks ederken gerideki şiirde
biter hayat raksı sırası gelende…
Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
Şiirin sahibi
Cevap Yaz