Bir Sevmek Teranesi


Bir ırmağın iki yakası gibiydiler
Birleşseler ırmak yok olacak
İki yakanın bir anlamı kalmayacaktı
Aralarından geçen ırmağa rağmen
Ne çok susuyorlardı birbirlerine
Irmağı içtikçe artıyordu susuzlukları

Bir duanın aynı dilden dökülen
Terennümüydüler
Vuslat için aceleci ama beklemek adına
Sabır küpüydüler

Her ikisi de;
Biliyordu bilmenin gereksizliğine rağmen
Sevmenin her şeyi değerinden fazla görmek
Ve kışları bahara çevirip
Kanı damardan taşırmak olduğunu

Irmağın bir yakası olup
Varlık sebebinin özlemek
Hem de asla kavuşmayı dilemeden özlemek olduğunu
Biliyordu her ikisi de;
Sevmenin her zaman umut olmadığını

Ne zaman bir coşkunluk gelse ırmağa
Delirse divane olsa
Yıkıp geçse önüne geleni
Daha bir uzaklaşır gibi oluyorlardı
Her ikisi de
Ve ırmağa verdiklerini
Birbirlerine lütuf sayıyorlardı
Açılıp ayrıldıkça gövdeleri
Irmağa verdikleri zerreleri vuslata
Dair sebep sanıyorlardı

Irmak;
Sevmek hevesli iki yakasını
Ayırdıkça büyürken
Daha çok varolmanın derdiyle
Küçük kollarını da kendine katıp
Katıldıkça yok olduğu
Katıldıkça çoğalttığı sevgilisini
Deryasını büyütüyordu
Umursanmadığını bile bile