hep yağmur akşamlarını seviyorsan eğer
Çocuğum, çocuğum
Ara sokaklarında dünyanın
ayak izlerini yolcuların
Ebedi ayin
Ölü yaprakları rüzğarın
sonuncusu bu çığlığın
bağır, çocuğum, bagır

aydınlıgı seviyorsan eğer
Bir gece yarısı yıkan
Büyük bir okyanusta
Eğer ayna arıyorsan
Gölette yansımaları
arkadaş arıyorsan
sana yakın, her zaman


her gece dua ediyorsan eğer
Çocuğum, çocuğum
açamıyorsan mezarları eğer
sevgili yoklukların
Eğer korkuyorsan bombalardan
Ve cennet kocaman
Eğer gölgene konuşuyorsan
Ara sıra, bazen


Eğer ceziri seviyorsan
Çocuğum, çocuğum
terasta güneşleri
Ve rüzgardaki ay
izini kaybediyorsan sık sık
hemen ilkbaharda geldiğinde
Eğer hayat aşıyorsa seni
sende geç onu çocuğum


senin suçun değilki
mirasın yanlızca
Ve daha berbat olacak galiba dünya
benim yaşıma geldiğin zaman
bu senin etin, kanın
idare edeceksin artık
Veya, daha doğrusu, mecburen

Hep isimleri unutuyorsan eğer
Adresleri ve yaşları
Ama hiç unutmadan
sesleri, yüzleri
Eğer seviyorsan iyiyi
Ve hayal görebiliyorsan eğer
sokakları tercih ediyorsan
fırtına çıktığı zaman

Eğer acı tatları seviyorsan
Ve bütün beyaz kışları
son bardakları seviyorsan eğer
Ve sıkıcı gizemleri
Eğer toprak kokusunu seviyorsan
Ve patlamasını volkanların
Eğer boşluk korkutuyorsa seni
koş, çocuğum, koş



Daha önceden ayrılmak istiyorsan eğer
Çocuğum, çocuğum
uyanmadan önce diğeri
o seni terk etmeden önce
Eğer uyumaktan korkuyorsan
Ve geçen zaman
Eğer sonbaharda kırmızı seviyorsan
mükemmel, kızıl kan

Eğer kalabalıktan korkuyorsan
ama dayanmalı insanlara
ideallerin yitiyorsa hep
yirmi yaş gecesinde
Ve hiç bir sey
Planladığın gibi gitmiyorsa
yuvarlanan bir taş gibi hissediyorsan eğer
sür, çocuğum...
isyan etki çatlasın sırrın