Miri deryada meddi cezir
Ediplerine hasret koca bir şehir.
Nöbetlerdeyim anne!
Kirpiğimin ucunda, göğsümde resimlerin,
Kucak kucak sevgini, şefkatini özledim.

Mektubum cebindedir
Hasan Kalesi’nde gömleğim kaldı.
Yakasında sıra sıra nakışlar.
Ruhumu okşar sesin
Seni de yar, türküler gibi sevdim.

Ne sultanım ne vezir.
Havuz başı villaları neyleyim.
Havasına, suyuna, taşına toprağına,
Bin can feda olsun bir tek dostuma!
Türkiye’m, memleketim!
Her bucağın, can evim gibi sevdim!

Bilen mesut, muktedir.
Selam olsun kalem tutan ellere.
Kar üstünde koşan çocuklar gibi,
Mektebin bacalarını özledim.
Peygamber ocağını, mabedim diye sevdim.

Cahil ihanetidir;
Sol yanımdan kurşun yedim,
Yaram derindir hey dost.
Dermanımı get, ara, bul, getir.
Dost dediğin zor günlerde bellidir.

Sanki başka alemdir
Havada bulut yok, bu ne dumandır?
Her şey üstüme gelir
Dilimde şahadetim, ellerim duadadır.
Ecel fani bedene, mecalim cihan bilir!

Mezarım taşı tektir.
Ilgıt ılgıt eser seher yelleri
Elvan elvan kokun gelir,
Aynalı beşikte yavrum, bebeğim bele
Üzülmesin, ağlamasın, yetimdir!

Bir gider, bin gelirim.
Kışlalar doldu bugün, doldu boşaldı bugün.
Nöbet değişimidir.
Dert etme anacığım, devriyedeyim.
Ben sevdim mi, asker gibi severim!

Ömer ÇELİK