Teleklerinden hafif, kanatlılardan diri.
Katlayıp çeperleri
Aşiyan sokağına sessiz sedasız
Kol kola yerleşiyorlar kar taneleri.
Vazgeçtiğim cılız hatıralarla
Narin sürgünleri, emareleri
Okşarcasına
Örtüyor saklıyorlar
Yorgandır toprağa kar taneleri.

Yalçın tepelerin yamaçlarından
Kamçılanmış keskin fırtınalarla
Göçüp kuytu köşelere
Örselenmiş, pörsümüş yapraklarla
Tempo tutuyorlar sanki.
Çocuklarla haşır neşir
Hayatın ritmidir kar taneleri.

Esamesi okunmaz eylüllerin
Elalı kestaneler telli duvaklı gelin.
Dokusu beyaza çalar
Tılsımı tükenir kasvetli gecelerin.
İnletir korna sesleri
Kir ve duman, zehir kusan bacalar...
Kırlara çekilir kar taneleri.

Reyhan kokusu sinmiş evhamlı vadilerde
Ceylanlar yemlenir harman düzünde.
Berraktır zemherileri.
İlkbahar neşesiyle, koşarlar enginlere
Şenlenir uğrak yerleri.
İklimler diyarında
Mevsimleri demler kar taneleri.