1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1630
Okunma
karayı boğuyor
bu karanlık kentte
GECENİN RENGİ
bu karanlık kentte
gecenin rengi
katran karası
ölümse
kırmızı
bu karanlık kentte
caddeler
denize koşan ırmakların
deltasında son bulur
bıçaklanmış binalar
kuzey rüzgarlarından
ayakta
dimdik durur
bu karanlık kente
suskundur tüm kurtlar
umutlarsa ulur
bu karanlık kentin
tüm sokakları
birbiri içinden geçer
ve deniz sarhoşu
tüm yaralı martılar
ölmek için
kör kuyuları seçer
bu karanlık kentte
parklar
öksüz sevinçleri sallar
sancılı sanlıncaklarında
yengiye yeminli
hoyrat akşamlar
sabahı veresiye ısmarlar
alacakaranlıklara
hep alacaklıdır hayat
bu karanlık
kentte
hayaller de
ekmekler de bayat
bu karanlık kentte
öteki berikine küsmüş
biri
birinin düşüne düşmüş
biri
birinde kendini arar
herkes biraz cinayet
biraz
intihar kokar
atılan her zar
gele
hapsolmuş gözlerim
ayaksız başsız gölgene
hele
sen gittin gideli
bu karanlık kentte
gecenin rengi
katran karası
bu karanlık kentte
sensiz
ölüm
kırmızı