yarım acıyor
görevli
öte yarım
parçalarken dudaklarımı
jilet dudakların
dilim acıyor

gönlümün
dip denizlerinde
soluğumla kuduruyor
son tayfun
canımın dalları
fışkırıyor
gözlerimden
kirpiklerim acıyor

gönlüm acıyor
sararken seni
ellerim
merhem çalıyor yüreğime
nefretim
kuş kanatlarında
hüznüm
şafaklara
sürgün
sensizliğin
yalnızlığımı
kelepçelediği
her gün
beynim acıyor

tut işte bak
bunlar
senin hücrelerindi
yan komşusu
bedenimin
gönlünün kundağında
uyuyan
huzursuz
huysuz
susuz
bebeğin
karabasanları
senindi

senindi
al şafakta
kızıla koşan
gecenin gözyaşları
yıkılmadan
anıtının
altın
mermer taşları
benliğin
benliğimdi
seni görmeden önce
sevmeden önce
seni
OLASILIK
hiç bu denli
olanaksız
değildi