Beklemek neyi,
beklemek kimi?
Dağladıkça bu fırtınalar yüreğimi
kendimden korkuyorum.
Değdikçe bu ateşlere inadına,
yandıkça çıldırıyorum...

Gitmek niye,
gitmek kimden?
Geceleri birdenbire uyanmak,
yalnızlığımdan ürperiyorum.
Ayrılıklar çöreklenmiş yüreğime,
sensizlikten irkiliyorum...

Bir bir kuşlar gibi
uçup giderken yıllar,
yokluğun daha büyükmüş varlığından.

Sessizce akan sular gibi
geçip giderken yıllar,
hayatmış varlığın cehennem ki yokluğundan.

Belki!
Kırık ve kanlı da olsa kanatlarım, vururum kendimi doruklara nasıl yandıysam ateşlere öyle...
bulurum seni...belki!
En büyük karanlık şafaktan bir öncesiyse,tanyıldızındasın bende kırık kanatlarımla bir seher vakti kan ter içinde...
bulurum seni...belki!
Dirilir ellerim okşadıkça kuzgunkarası saçlarını
açılır gözlerim gözlerinin sürmesinde...
Belki!

Umut Erden