yargı doğru sevda ancak yalanlar tutanaklarda
kalır hükümsüzdür yalnızlığımı saklıyor-
sun iliştirip yüreğinin en iğreti yeri-
ne sormadınmı hiç sana verdiğim denize
yosuna buluta yağmura
ayışığı yüklü bir nehir yıldızda taşıyordu
aynasında düş çiçeklerinin suretiyle
ve her gece sana akardı...
her akşamüstü gelişinle başlardı kırlangıç-
ların akşam senfonisi çayka’ların geri
dönüşü gibi ilmik ilmik çözülürdü yaşa-
mın sırları güneş solarken ufukta
yeşillenirdik mor mavi rengarek
Loreena McKennitt’in büyüsünde yörünge-
sinden kaymadan bakışların aşkın izdü-
şümünde ateştende yakıcı olup bana
bilenirdi bende sana vardiyalara bölme-
den öpüşmeleri yıkıcı bir mor olurdu
dudakların yağmur fısıltısı ıhlamur
kokusu soluğun tüm evreni sarardı bir
mısra sen bir mısra ben yazıp gökyüzü-
ne salardık şiir’mizi bütün kuşlar
aşık
ayışığı yüklü bir nehir yıldızda taşıyordu
aynasında düş çiçeklerinin suretiyle
ve her gece sana akardı...
biliyordun
bile bile
gidiyorsun
ilk kez bütün güller birden ilk kez bütün
kuşlar aynı yöne ilk kez bir cemre
düşüyordu yüreğimin en ince teline
birdenbire neden bu gitmeler yine
masal yine hayal sevgimin denizlerine
korkunun dağlarından ayazlar esiyor
sözcükleri sektiriyorsun
bak itiraf edemiyorsun
kendine bile
ben yenik düşüyor
sen kaybediyor-sun
daha ilk celsede
ayışığı yüklü bir nehir yıldızda taşıyarak
aynasında düş çiçeklerinin suretiyle
sana hep akacak...

Umut Erden