4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2426
Okunma
Bir müstesnâ gündür ki anlardan bir ân olur,
Âciz, nahif bülbülüm bir güle hayrân olur.
Bir küçük bedeni var, avuçlarda titreyen,
Gül(ün) açmasıyla kalbi sanki bir ummân olur.
Nevbaharda bülbülüm şakırken nağmesini,
Güneş batar öteden; mevsim-i hâzân olur.
Zor günler böyle başlar; gecelerden de gece,
Bülbülün zayıf gönlü bir anda vîrân olur.
Gül sakınmaz dikeni; saplar küçük kalbine,
Mehtaplı bir gecede gönlü kan-revân olur.
Bülbül güle hasrettir, vuslat yakındır sanır,
Lâkin gül bir dikendir; ansızın peykân olur.
Bülbülüm şeydâ olur; kaybeder kendisini,
Gülsüz bir hayat ona sanma ki dermân olur.
Tefekkür eder bülbül, aşkı bâtında arar,
Orda kapı açıktır; gönlü bir büstân olur.
Emre GÜLBÜZ
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz