8
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1649
Okunma
Maksatsız bir gök kaplar hayalimi.
Tersine akıyor bu gün şehrin nehirleri
Bu ayrılık
Geceyi bekliyor kurşunlamak için nefesimi
Ve sonra nedense
Yıldırımlar düşüyor catısız evlerin ıslak hikayelerine
İnsanlar düşüyor peşi sıra yağmur damlalarının ıslak
Gizemine.
Kimileri ağlıyor yağmurdan fırsat
Ve mazgallar
Alıyor koynuna bütün bir şehrin günahını.
Bir çocuk ağlıyor uzakta çok uzakta
Korkmuş olmalı
Ateşe alışmamış gözlerinde
Kulaklarında yer eden çığlıktan.
Saçak altlarına hayaller toplanmış
Erimemek adına
ve mazgallar
Bir adam adımları ağırda / adam kim / adam ben...
Islanmış olacak hayalleri eriyor ardı sıra
sırtında ayrılığın kurşun yükü.
Bir kadın ihaneti yüklemiş eskiden güzel olan gözlerine
Adama bakıyor.
Söz söyleyecek nefesi yok
Bir adam yağmurdan fırsat ağlıyor mu ne?
Kadına bakıyor
Şimdi gidiyorsun demek.
Son kurşunu delik deşik bedenime
Sen sıkıyorsun demek.
Öyleyse git...
Bir çocuk ağlıyor uzakta çok uzakta
Kadın yürüyor
Adam yürüyor
Ve saçak altlarına hayaller toplanmış
Adam yürüyor
Kadın yürüyor
Adam durdu ağrına gitmiş olacak
Ve hayalleri eriyor ardı sıra
Sırtında ayrılığın kurşun yükü
Nefesi yettiğince çağlıyor
Bir başka yağmurun hikayesidir bu
bir başka ayrılığın tozkoparan nefesi
Bu son vedasıdır sevdanın
Ve bu son sevmesidir bu bedenin
Sonra koşuyor koşuyor
koşuyor
Adam ırak düşüyor gözlerden
Yağmur diniyor gülüşlerde
Hayaller dağılıyor günahkar şehre
Mazgalllarda son sesler kayboluyor
Son bir yıldırım daha düşüyor uzaklarda
Çocuk annesine sarılmış karnını doyurmakta
Bir adam koşuyor koşuyor
koşuyor
Uzakta çok uzakta
Ve son kez haykırıyor
Islanmışlığından ne kalmışsa geriye
Yetmedi bu yıldırımlar bu yağmurlarda yetmedi
Bir şiir susuyor
Bir resim yakılıyor
Ve suya karışıyor küller
Uzaklarda çok uzaklarda
Bir ayrılık düşüyor güne
S.Ş ( Mekansız)
5.0
100% (7)
Cevap Yaz