Kuzgun leş arar
Kirlenmiş şehirde
Bir ölüm susturur iki dudak arası söylenceleri
Ve kan kokar
Ankanın kanadında aşk arayanların tenleri.

Sonrasında gece düşer
Ismarlama mutluluklardan ibaret göz bebeklerine
Uzaklarda
Sokak dağılır sıtmaya tutulmuş mahallelere.
Bir köpek havlar
Gördüğünde korkuttuğu kediye .

Sonrasında gece düşer
Ve
Elleri balık kokan adamlar sarılır kadınlarına
Kapısı henüz kapanmış odalarda

Rıhtımdan son telaşlar ayrılır
Ve martılar simit bekler akşam kısmetinde .

Kuzgun leş arar kirlenmiş şehirde
Bir kadın ağlar önceden çok öncede gülüşlerine emanet sahilde
Bir adam
Ağırdan yudumlar şişede kalan son damlaları
Yakmaz odanın lambalarını
Yarı açık pencereden fırlatır elinde kalanları.

Ay utanılası bir geceye doğar
Adam
Utanılası bir vedaya emanet bırakır zamanını
Sonra
Kadın
Kirlenmiş gözleriyle adama bakar.

Küskün bir yel eser uzaktan
Sokak başlarını ölümlü devriyeler tutar .

Kadın adama sarılır
Ve yıldızlar susar yerinde
Adam kadına bakar
Öylesine bir sus düşer diline

Git der kadına
Dağılmış saçları ve yarı açık gözleriyle daha da sarılır
Kadın adama.

Kuzgun leşinin başındadır
Işıkları yanar şehrin
Ve gecenin sahipleri dağılır karanlığa
Birkaç kuruşa pazarlanan tenler
Birkaç kuruşa öldüren tatlar
Salınır zamana.

Sonrasında zifir düşer lal olmuş hüzünlere
Adam susar önce
Sonra yürür
Kadın yerle yeksan

Ve adam kadının gözlerine dönüp
Unutmak adına bıraktığın bu beden
Unutulmak adına gidendir artık buralardan
Sen adına tüm köprüleri yakmış
Ben adına tüm şiirleri katletmiş.

Adam sustu kadın sustu gece sustu
Sonra bir şehir hatları vapuru bozdu tüm sessizliği
adam
yürüdü
yürüdü
yürüdü...

Kadın?

Adam uzakta ve vapur kalktı
Martılar hala karanlık gökte ses etmekte

Kadın?

Bir köpek ulumakta uzaklarda
Bir kuzgun karnını doyurmakta
Bir kadın gidişin dönüşü olmayaçağına yanmakta
Bir adam ellerinde ölmüşleri diriltmeye çalışmakta
Ve
Bir şehir geceye ruhunu satmakta

S.Ş ( mekansız)

Hiçbir gidişin dönüşü olmayaçak