Durmaksızın dönerek
Öylesine salyangozsun be ömrüm
Sadece tekrar olan ölü bir hamlesin

Geçmişte toprak damlardan yüzüme vuran ışığı da unutturdun bana
Artık hiçbir sıcaklığı duyumsayamıyorum
Çan sesinden tutta her ses harabe artık benim kimsesiz tarihimde

Suyun hükmü yok doldurduğu bardaklara
Taşın hükmü ezberden oynanan oyunlarla yok oldu gitti
Sözcükler o kadar gezgin ki onlara da güven olmuyor artık

Göz de boyayamam nasıl karışırım aranıza

Sen derin bir uyuşmayla gelen hüzün
Bana ellerimi geri ver
Şarkılarımı ve sevdiklerimi
Ak mı ak bir sayfanın gizeminde çürüttüğün mevsimleri
Bana geri ver

Gülüşüm neye benzer diye soramadım
Bilemedim akşamüstleri neden dolaşırım ıssız sokakları
Birde neden unutmayı beceremediğimi soramadım kendime

ve.....
bugün de uçup gitti
göçebe bir sevdanın tozları arasında


















SARP ÖZDEMİR