Ve bir göz yaşı daha
Alıştım artık gözyaşı dökmeye
Alıştım artık imkansızın ve aşkın bir arada olduğu bir hayat sürdürmeye
Tabi buna hayat denilirse

Oysa ne güzeldi herşey
İki sevgilinin bir birlerine verdikleri sözler vardı
En önemlisi de aşk vardı

Madem ortada aşk vardı da
Neden böyle oldu?
Neden tek kelimeyle bitti denildi?
Oysa verdiği bir çok sözler vardı:

Aşkım seni asla bırakmayacağım demişti!
Onun sevgisine inanarak bağlanmıştım ona
Sevgi,emek,şevkat büyütmüştü bu sevgiyi

Benim ona bu kadar çok bağlanmamın sebebi;
Onun bana sevgisini yeterince göstermesiydi
Ama araya ayrılık girdi
Severek ayrılanlardandık biz

Giderken bana benden nefret etme demişti
Hala gülüyorum o lafına.
Hiç insan sevdiğinden nefret eder mi?
Bu sevgi nasıl olurda tek bir kelimeyle nefrete dönüşür?

Senden nefret etmezdim ama kendimden ederdim
Nasıl beni bırakıp gidecek birine aşık oldum diyebilirdim
Ki ben senelerce aşk acısı çekmiş biriydim
Nasıl olur da aynı hatayı tekrarladım diye
Nefret ederdim kendimden

Ama olmadı yapamadım
Kopamadım senden
Geri dönmeni istedim,çünkü çok seviyorum seni
Belki kurtulamadım bu kızdan demiş olabilirsin
Ama ben sevginin arkasında durmayı senden öğrendim
Sendin bana seviyorsan sevginin arkasında dur diyen
Peki bana bunları söyleyen kişi
Nasıl oluyor da beni terk eden kişi oluyor anlayamıyorum
Ama yine de çok seviyorum çokkk

BEDİA KAFABÜYÜK