3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1608
Okunma
Yüzümün vurduğu bu soğuk betonda donmuş gözyaşım
Demir kapıların her kapanışında cam gibi kırılıverir yüreğim
İrileşmiş gözbebeklerimin içine hiç baktınız mı ?
Elim ayağım nasıl buz keser bu tecritte anlayabildiniz mi hiç ?
Cılız bedenime uğrayan bu dert ağır geliyor bana
Düşüme kopkoyu bir kan gibi sıçrayan bu derin yalnızlıkla
Öğrenemedim bir türlü çocuk olamamayı
Kocaman elleriyle gelir her akşam gardiyanlarım
Bilirim okşamayacaklar saçlarımı,çocuklarıymışım gibi
Kollarımda morluklar
Midemde derin bir bulantı
Hep çocuk kalacak değiliz ya
Gün ışıyacak tekrar tekrar
Biz de büyüyeceğiz elbet POZANTI
SARP ÖZDEMİR
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
