sadece mavi bir paket
ve bıraktığı hatıranın izi

yattığım yerden dokunuyorum kırılmış kemiklerime
asfalt öyle soğuk ki

şaşırmış gözlerimde bir sahte gülüşün endişesiyle öldüm

burada değil oradasın
dövülmüş bir masal diyarında huri
ben sana geldim çığlığım
gömüldüğüm balçığa

orta yerinden kesilmiş bir kağıdın diğer yarısına küsüşünde kanadı yollar
ben bir kenar mahallede öldüm
incecik parmaklarını tutarken
çekik gözlerine bakarken
dalarken kıpkızıl öyküsüne gülüşünün

ellerimde boynu bükük çiğdemlerle yürüyorum
adresini yitirmiş bir seyyah
sabrı tutuşmuş bir bilge hüznüyle
mendilci çocuklarla konuşmuyorum artık
fitili tükenmiş lambalarla birde
birde çılgınca çiçeklenen akasyalarla
kırgınım

bulutlanan bir umudun yarına devrilen sancısında öldüm

burada değil oradasın
titreyen dudaklarında şark vilayetlerinin çoktan unuttuğu bir şarkı
ben sana geldim baharım
hiç çektiremediğimiz bir fotoğrafa


yitiremediğimsin

belleğimde can çekişen bir ceylanın iniltisi










SARP ÖZDEMİR