en kötücül anda bir iti sevmenin kudreti bu
bir keman sesiyle gelen intiharın postacısı
kapımı çalan cinnetin adı
çocuğum...


benim adım ne anne
hangi sivri kayanın üzerinde doğurdun beni
bana bu kadar batar ömür

gidin kuyu olan bir günü bana bırakıp
bir bronz
bir gümüş
bir altın benden size
beni dilsiz zamanlara sattınız

ağlamayın
yüzünüz küçük
ciddiyetsiz
soğuk
çıplak ve ıssız
yüzünüzde hiç göremedim içinizi ve dışınızı
aylak bakar giderdiniz çünkü

görmediğim
göremediğim dostların adını koyacaktım size
ilginç

sen doğmadan öldün oğlum
bir kıyı köyünde tuttum yasını
tarihin en gül yüzlü çocuğunun öyküsü yarım kaldı
MERHABA SİZE
GİDİYORUM BEN...

bir çekirdeği ürkekçe taşıyıp derinliklerde saklayan karıncanın telaşıymış meğer
SEVMEK...