niye...

düşümde bile tedirgin
kızgın
ve kavgalısın kendinle

kireç bulaşığı bir mala etmişsin öfkeni
duygularını bir kazıyor
bir sıvıyorsun gönlüne

bu ne işkencedir bilir misin
adam gibi adam olanın yüreğine


yapma can
yapma
yazık ediyorsun güzelliğine

ben seni kirpiğimin kuytusunda
şarkıların ıssızı bir mezrada bulmuştum
bir seher vaktiydi
ay ışığı saçlarımı okşamaktan yorgun düşmüştü
ve çekilirken mâbedine
sesinin buğusuna bulanmış şiirleri bırakmıştı ellerinin yerine

ahengine ömrümü vereceğim
ve hatta verdiğim o tılsım üçgeni kelimelerle
bir ömrü bana yeni baştan yazdırdığını bile bile
gittin
gittin ey yar

niye
söyle niye...

üç gün değil miydi toplamı
ikisi gitti
bir gün kaldı bizden geriye

özlemenin tarifi yok cümlelerimde
hatta izin tozun yok bilinse de
gün düşmemiş bir tapınak var içimde
mermer basamakları aşınmış adımlarımdan
levhalarında harfleri solmuş küskün ismin
kandilleri sönmüş
mumları erimiş
kızgın mı kızgın
azab-en nâr bir hasret delirmiş kubbelerinde


ah yar...
düşümde bile tedirgin
ve kavgalısın kendinle

bu ne işkencedir haberin var mı
bir yandan kanatırken suskunluk
bir yandan tuz basar takvimler
yara üstüne yara açılan cüzzamlı gecelerin tenine...

CEYDA GÖRK
24şubat2010