NUN
Karanlıktı, sevdalıydı geceye
Kara bir kâğıttı, kara bir ağıt
Esirdi, meftundu bir tek heceye
Zarifti, garipti, bir dilekti ‘’Nun’’
şehrazad oldu, bin bir gecede
denizinde boğuldu yokluğun
Sonra yavaşladı, durdu ve soldu
Naifti, sessizdi, bir çileydi ‘’Nun’’
Mahya