50
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
3418
Okunma

İki terkedilmiş yaralı kediyken
Hoş geldin yeşiliyle kesişti yolumuz
Kahramanı biz olacağımız
Büyülü bir masala ihtiyaç duyduğumuzda
Güve yeniği benzeri öykümüz başladı
Başı sonuna, sonu başına ilgisiz
Zorlama bir aşk bu...
Yalnızlığın çaresizliğinden doğan
Yorgun beynimizi anılar üzerine yatırıyoruz
Gümüşten zırhlara bürünmüş hatıralar eşliğinde
Aşk değil galiba ama bir alışkanlık yaşıyoruz
Sabahın sekeratında
Hatıralarım ısırgan gibi talamakta
Gecelerimde dilime misafir adın
Sabahımda da senin nakaratında
Yanık bir fotoğraf gibi hatıralar
Benimkiler beni, seninkiler seni yakıyor
Herkes kendi mazisine ağlıyor
Ne kadar haklıydın aslında
Seninle ortak anılarımız yok
Ortak yanlarımız çok
Harmanlar kaldırdık ömür boyunca
Aynı mahsul için emek vererek
Farklı hasatlar yaşadık
Bazen sele kapılıp, kayıplara uğradık
Sırtımızı güneş ısırdıysa eğer
Aşkın bereketine müjdeydi bahar
Kimi zaman şanslıydık
Kazançlı çıkmıştık
Seninle ortak anılarımız yok
Ortak yanlarımız çok
Nasırlı bir avuç gibi bu beraberlik
Sevdadan çok dostluğa dönüşüyor
İyi ki tanıdım cümlesi aramıza hiç girmemişken
Keşke de demedik hiç seninle
Tazelenir mi aşk yeniden
Bahar bizden umudu kesmişken
Ateşi ateşle tutuşturabilir misin
Sen bir yanık, ben senden de yanık
Seninle ortak anılarımız yok
Ortak yanlarımız çok
Ne zaman yollarımız ayrılırsa
O andan sonra anı olacağız
Sevmek mi, alışkanlık mı
Ayrı düştüğümüz zaman anlayıp
Bizi, bizli anılara katacağız
Zamanı geldi mi dersin
Ayrılsak mı
Yoksa, sonu nasılsa ayrılık deyip
Gidebildiği yere kadar
Biraz daha el ele yürüsek mi
Müjgân Akyüz / MAJ
.