bilmiyorum
bilemiyorum artık

yarın
ve yarından sonrası
ne getirecek bana ötelerden

yine neler kuşatacak aklımı
yine hangi umut can verecek
sana dair...

bir sır gibi zaman
dilsiz
kör ve sağır

ağdalı bir acıyla
yosunlu tutamaksız bir merdivenden
inmeye çalışır gibi ürkek günler

kaygan
korkulu
belirsiz ve küskün
sana dair

...

içimdeki uçuruma yuvarlanıyor bir bir
kan kırmızısına buladığım haziranlar

asi ve hırçın bir deniz köpürüyor diplerinde
eski sevgili bahçelerden kalma fesleğenlerin
en derinlerdeyim

bu benim çoktan vazgeçtiğim
bekleyiş olmalı
delirmeye eş

sonsuzluk gibi kesin ve keskin
umutsuz bir çırpınış
sana dair...

...

yüreğimin dışından alâ-ü valâ ile
o sonsuz saltanatında
bir bir geçiyor mevsimler


alımlı çalımlı
ceylan gözlü sevdalar salınıyor eteklerimde
istemiyorum
uzak dursun
yok artık ne arzu ne heves

senden gayrı bir yürek
bence taşınası değil

...

baharlar
yazlar
kışlar dansediyor
ömrümün
ve mısralarımın ötesinde bir yerlerde...

küçük burnunu cama dayamış
sokağa çıkmasına izin verilmeyen
ve bu yüzden
içini çeke çeke ağlayan
bir küçük kız var içimde

mahzun
neş’esiz
oyuncaksız

ufacık elleriyle sımsıkı kavrayıp
göğsüne bastırmış
ne kaldıysa senden geriye
ve ne varsa tutunduğu
sana dair

...

bilmiyorum
bilemiyorum
yarın ve yarından sonrası
ne getirecek bana Levh-i Mahfuz’dan

yine ne fitneler
ne acı sessizlikler kuşatacak
sabır köşkümün güz bahçesini

kimbilir
ne kederler mühürleyecek dudaklarımı

hangi tesellim susacak
sana dair...


CEYDA GÖRK