31
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2298
Okunma

Belliydi belki de eylül duraklarımız.. Üzerimizde parka, ayağımızda postal eylül romanlarını yazdık,bir yanı hep hazan, bir yanı hep hüzün kokuluydu sevdalarımız. Kan durmuşken insanlılığımıza, aç yatıyorken çocuklar, ağlıyorken başı yaşmaklı analar, ölüyorken sevgili,ölüyorken…..Behiyeler, Hüseyinler, Yusuflar..Diriliyor koca bir dram Deniz gözlerimizde..
Başından belliydi eylül, yeşil düşlerimizde…Sormuyorum rengini bile. O hep rengiyle geldi bize. Siyah bir gölge gibi otursa da içimize..Seyrine doyamadı kılığı düzgün, zikri bozuk beyin köstebekleri…çaldılar çocuklardan bakışlarını..şimdi hepsinin gözleri siyah…ama bilmiyorlar sevgili hala umutlar ak…
benden yana çevir sevgili
görmesinler eylül gözlerindeki sisi…
ayrılıklar intiharda sevgili
seni bırakmayacağım kavgam gibi
sabrımı çoğaltıyorum
bir güvercin kanadına yaktığım türkülerle
adres soruyorlar bana sevgili
adının başı kalabalıklar
adresim dünya
umudun bittiği yerlere taşınırım hep
ondan bu denli göçebeliğim
esmerdir yüreğim
sevdalarım hala kına kokulu
ağlar içimde Ortadoğu
üşür kimliğim
ne zaman üşüsem
seni giyinirim
siyanürlü bir düşe terk etme beni
umutlar büyütüyorum yeşil acılarımda
ayak altı eziliyor
dağ rüzgarlarında beslediğim saçlarım
horonum halayım
kırma dallarımı sevgili
sensiz bu kavgaya zararım
koyma içimde çığlıklarımı
ürkütürsün bütün kuşları
ve ben çorak
ve ben kimsesiz kalırım
bir lodos ki böler her bir hecemi
sus olur yüreğim
sus olur dilim
bu dünyanın en basık odasında
bir sana çelimsizim
bir eylül sabahını kanatıyorken zaman
yetim kalıyor gülüş
deniz kokuyor isyan
sonra sen vuruyorsun kıyılarıma
saçların sarı
gözlerin hiç gidilmemiş bir orman
öyle yalnız
öyle sessiz
öyle üryan
gözlerini bırak bana giderken
karanlık oluyor gece yolculuklarım
korkuyorum
nice gurbetler düşürdüm uzağıma
ne ölümler yatırdım kucağıma
çığlıklarım
körpe bir serçe kanadında ağladı
umutlar besledim dudak uçuklarımda
bu kadar kesilmedim
ölüme çağırıyorlar beni sevgili
düşüm bile üşümüş
bu üşümüşlüğe ölüm ne ki
sokaklar kan revan
her karanlık gölgede apolet damgalı ayak izleri
fişlere girmiş künyelerimiz
koca bir yalan gözlerime duran
darağacındayım
son bir sigara sevgili
yakarken elin titremeli
korkmak ayıp değil
susmak bize yakışmayan
nerde görülmüş ateşin üşüdüğü,
avucuma düşen her kor yumruk içimde söndü
kan durmuş sevgili insanlık kıblesine
inanmıyorlar artık vicdan denilen sese
düşürme eylül gözlerini
bir de sen küsme
sevgi kaya
resim: Selda Salman ACAR