6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1264
Okunma

Tanrısız bir gökyüzü
Yoktur alemin hiçbir yerinde
Ve tanrı yoktur
Nakıs aklın mükellefliğinde
Söz(ün) ucu
Verildiğinde eline şiirin
Namlusu doğrulup göğün en kestirme yerine
Susmanın lisanıyla konuşurken
Köşeleri olmayan bir dünyada
Var gücüyle sevebilen muhiplerce
İcat edildiğinde tanrı
Aynı güçle yaratmış olmalıydı in-sanı
Gölgesini çiğnemeden yürüyüp bir adam
Daha uzağına varabildiğinde ömrünün
Tanrının en gerçek olduğunu anladı
Iskalamadan inandığı için
Anla(t)dı
Yüreğin etine kıymık kıymık sağıldığında kemlik
Küf kokan seslerle çatallaşıp koyu kelimelerle söylendiğinde
Tanrıyı ipe çekerek içinin sehpalarında
Öldürdüğünde bir adam
İçinin tüm iyilerini
Henüz hiç yaşamadığını anla(t)dı
5.0
100% (2)