ay ışığından süt sağıp
mehtap içirdim sana
sımsıcak sarar beni gül tenin
kapatma,
kapanmasın yumuk ellerin !
bu , kıvrım kıvrım kara su
bozar büyüsünü kumdan geminin

suyun
fitil tutmaz
çift ağızlı hançerinden yara
çığlığı acıdır bir kuşun
boğulurken çeperli yavrusu
fideye hayat verir
narı çürütendir
su

Maraş’ta bıçak
Sivas’ta ateş
yare giden gemiye
aşılmaz dalga dağı
Irak’ta işgalci asker
Filistin’de kurşunla devrilen çiçek
kapkara açlıktır Afrika’da
uçurtmaya dikenli tel olur
Hiroşima’da insan yakan kül
tebdil gezer bir Azrail’dir su
söner içinde Güneş

ah,sular, yanılgı acı sular !
yoksula zalim sular,
sokuldun sinsi bir yılanın
akışında çiçek bahçelerine
agunda dönüşsüz uykular

ıslaktı ayakkabılarınız ,sahipsiz
sizsiz ağlayıp aktı
basılmaz be gülüm basılmaz yalınayak
taşları nasıl da serttir ölümün
bakışın başlarken mavi denizinde
duygusuz dalgalı çalgın deli bir sağanak
bozar kumdan kaleli oyunu ;
akan bir masaldı düşlerinize ay ışıklı su
öfkesi bazen kayadan katı

kumu güneşte yıldızca parlar
yemişi ne çok boldu denizlerinizin
mercandan erik isterdiniz
dut dökerdi avuçlarınıza sardalyeler
ışırdı esmer yüzünüz güzellerim
çiçekçe mutlu
yıldızı kapmamıştı henüz dalgalar

Tanrım dokunma çocuklarıma
her halk bir destan yazısı, henüz yazılmamış
gün gelir tek kitap olur dünya
uzun bir cümle kursun hayata
çoğalsın sevinçleri güzel günler için
Yeni Dünya Düzenci’lerinin inadına

güvendiğim siz kaldınız ancak
gün gelecek sırt sırta direneceğiz
yıldızı olacağız dağ başlarının
aç kaldığımda söyleyin
hanginiz sunacak bize
Güney Asya’nın;
bilmediğimiz
yurt kokulu yemişlerini?

böyle değildi deniz ,çocuklar
künyesinde yazmazdı ihanet
omzumuza koyar kolunu gör
gün gelir günler gelir
yoldaşımız da olur elbet