ne güzel
ne güzel gülüverdiniz

bir demet kır menekşesi serpilir gibi saçlarımıza
akşam
akşamlığının keyfini unutmuşken tam

şıkır şıkır bir hicaz ezginin
tiz nevâ tellerini takıp geldiniz peşiniz sıra

içimizde bir sabahçı kahvesinin nemli taşlarınca
ürperirken yosunlu mahzunluğumuz
işte tam da o sırada

ne güzel
ne güzel bir merhaba deyiverdiniz


parmak uçlarımızdan mavi bir su gibi aktı bezginliğimiz
Emirgân’dan Kanlıca’ya kulaçlandı sayenizde
tam da unutmuşken akıntıları dalgalarımız

Çınaraltı’nda mahmur bir güvercini uçurur gibi yuvasından
akşam şerifler hayrolsun diyerek öptünüz uyandırdınız

ince belli bir bardak misaliydiniz
ve şeffaftı sanki varlığınız
demli bir çay içer gibi ısındı avuçlarımız

şekeriniz Hüdâ’dandı belli
badem ezmesi mi yoksa hâreli âkide mi desem
içtik yudum yudum
ballandı dudaklarımız

ne güzel
ne güzel bir hoş gelişti o sefâ ile
iyi ki geldiniz

bir ebrûli karanfil gibi iliştiniz yakamıza
her nefeste kokunuzla sarhoş ettiniz

gönlümüz
gönül olmanın
gönül vermenin
gönül almanın keyfini unutmuşken tam

vazgeçmenin bulanık kıyısında lodoslara vermişken hatıraları
yüzümüzde mazi kamçıları can yakarken
biz bizi terk etmeye hazırlanırken
işte tam da o sırada...


ne güzel
ne güzel bir merhaba deyiverdiniz

hoşgeldiniz...



CEYDA GÖRK
15haziran2009___17.52

(not: çay karıştırma sesi müziğin içindedir)
Bu şiirimin ilham kaynağı ; genç kuşağın en önemli kanunilerindendeğerli kardeşim GÖKSEL BAKTAGİR in "KEYİF" isimli eseri oldu...teşekkürlerimle...